WILLEMSTAD – Het ministerie van Volksgezondheid op Curaçao wil de versnipperde aanpak van ouderenzorg stroomlijnen. Met de oprichting van de Taakgroep Ouderenwelzijn, die gisteren officieel is geïnstalleerd, wordt een gecoördineerde aanpak geïntroduceerd om de zorg voor ouderen naar eigen zeggen efficiënter en kwalitatief beter te maken. Deze taakgroep is verantwoordelijk voor het ontwikkelen van een actieplan dat de fragmentatie tussen verschillende overheidsinstanties en zorginstellingen moet verminderen.

De vergrijzing op Curaçao groeit snel; momenteel is bijna 25 procent van de bevolking ouder dan 65 jaar, wat een toenemende druk legt op sociale voorzieningen en zorgsystemen. De huidige versnippering van verantwoordelijkheden over meerdere ministeries en instellingen leidt volgen het ministerie van Volksgezondheid tot inefficiëntie en ongelijkheid in de zorg. De taakgroep, bestaande uit vertegenwoordigers van de overheid, zorginstellingen en experts in ouderenzorg, gaat werken aan het stroomlijnen van het beleid en het verbeteren van de organisatie en financiering van ouderenzorg.

Zorgautoriteit

Een van de eerste prioriteiten van de taakgroep is het ontwikkelen van richtlijnen om het subsidieproces voor zorginstellingen te verbeteren. Daarnaast worden er voorstellen verwacht voor hervormingen in wetgeving om de kwaliteit en toegankelijkheid van zorg te waarborgen. De betrokken organisaties, waaronder grote zorginstellingen en de op te richten Curaçaose Zorgautoriteit, gaan samenwerken om de zorgsector transparanter en efficiënter te maken.

De oprichting van een Curaçaose Zorgautoriteit (CZA) is al jarenlang een onderwerp van discussie zonder concreet resultaat. Sinds het idee voor het eerst werd geopperd, is er veel gesproken over de noodzaak van een toezichthoudend orgaan dat de zorgsector efficiënter en transparanter moet maken. De vergrijzing van de bevolking en de toenemende druk op de zorgsector, vooral op gebieden zoals ouderenzorg, hebben deze noodzaak alleen maar vergroot.

Ondanks de urgentie en de voortdurende gesprekken over de invoering van de CZA, hebben politieke en organisatorische obstakels gezorgd voor vertragingen. Het gebrek aan consensus over de precieze taakomschrijving, de noodzakelijke wetgeving, en de samenwerking met bestaande zorginstellingen en verzekeraars, zijn enkele van de factoren die de oprichting hebben vertraagd.

Maar de installatie van de taakgroep Ouderenwelzijn kan een nieuwe impuls geven aan de oprichting van de CZA, omdat er nu opnieuw aandacht is voor de dringende hervormingen in de zorgsector. Maar het blijft afwachten of dit daadwerkelijk leidt tot de definitieve oprichting van de zorgautoriteit, of dat de gesprekken opnieuw op de lange baan worden geschoven.