Antilliaans Dagblad: Bob Pinedo verbitterd

Eisen van Gerrit Schotte waren voor hem moreel onacceptabel

Professor en kankerexpert Bob Pinedo was tijdens de parlementaire enquête over Hospital Nobo Otrobanda (HNO) verbitterd over hoe zijn plannen met een voor hem onmogelijke eis van de toenmalige premier Gerrit Schotte van tafel zijn geveegd.

Aan het einde van de ondervraging gaf hij geëmotioneerd toe moeite te hebben gehad met de uitnodiging om zijn verhaal te doen. 

Schotte eiste dat Suzy Camelia-Römer en Etienne Ys vervangen werden in het bestuur van zijn stichting door twee door hem te benoemen personen. “We waren zo’n hecht team dat in hele korte tijd zoveel voor elkaar had gekregen. We hadden in één jaar tijd de tekeningen op tafel. Ik ben ervan overtuigd dat het mij gelukt zou zijn om ook de financiering rond te krijgen. Het team is het enige wat mij kon stoppen en net dat werd kapotgemaakt.

 Ik snap dat er andere redenen (politieke, red.) waren waarom het team moest veranderen. Misschien ben ik te naïef, maar ik sta ver van dat soort dingen en dat is toch gebeurd. We hadden een team dat heel intensief had samengewerkt. Ik heb dat nooit zo meegemaakt. Iedereen was zo betrokken. Ik kon mensen niet laten vallen, dat was voor mij moreel onacceptabel. Ons doel was om in 2013 een nieuw ziekenhuis te hebben. Dat zou in vier jaar tijd zijn, vanaf het bedenken van de plannen in 2009.”

Uit het relaas van Pinedo komt naar voren dat hij naar Curaçao gehaald is, in die tijd door minister-president van de Nederlandse Antillen Emily de Jongh-Elhage, speciaal voor een nieuw ziekenhuis. “Ik vond het een challenge en zag dat Curaçao het nodig had”, zo motiveert hij. In zijn stichting Fundashon Nos Hospital Nobo (NHN) zaten naast zijn persoon als voorzitter, ook Jaime Saleh, Camelia-Römer, Ys en ook een Nederlandse professor Geert Blijham. Toenmalige gedeputeerde voor volksgezondheid, Humphrey Davelaar, werkte ook mee. De professor legt uit dat hij toentertijd koos voor een stichting omdat hij daar in Nederland met het oprichten van een laboratorium ervaring mee had. Dat is een handige rechtsvorm voor de financiering.

Met zijn persoonlijke contact met de Nederlandse Gezondheidsminister was hij ervan overtuigd dat het geld van de EIB rond zou komen. “Ik twijfelde er niet aan dat ik het geld zou krijgen”, zo concludeert Pinedo die vertelt dat ‘zijn’ ziekenhuisplan dat het Deventer-model is gaan heten, zou uitkomen op een bedrag van tussen de 400 en 500 miljoen gulden.

Deventer-model meest geschikt

Pinedo vervolgt: “Ik ging in Nederland kijken hoe ik het zo goedkoop en zo snel mogelijk kon doen. Ik vond het model van het ziekenhuis in Deventer het meest geschikt. Ik kreeg contact met de Rotterdamse architect die de tekeningen gratis verstrekte en voor een klein bedrag aanpassingen zou doen voor Curaçao. 

Zij kwamen elke maand naar het eiland. Ik had alle tekeningen klaar, en het was wachten op het bestek en dan zou de openbare aanbesteding kunnen plaatsvinden. Zo ver is het echter niet gekomen.” Dat er zoveel goodwill was, blijkt uit het feit dat de contractbreuk met bijvoorbeeld de architect de stichting niets gekost heeft.

Voor het uitwerken van de plannen was hem door het toenmalige bestuurscollege 13 miljoen gulden beloofd. “In twee jaar kregen we uiteindelijk 7 miljoen gulden, waarvan 5,3 miljoen is gebruikt. Dat geld is gebruikt voor het maken van de tekeningen en het intensieve contact met de Nederlandse counterparts die maandelijks het eiland bezochten voor vergaderingen. 

Uiteindelijk hebben we al onze plannen aan de nieuwe regering-Schotte overgedragen en het resterende bedrag van 1,7 miljoen gulden teruggestort.” De expert legt nog uit dat de stichting de plek op Piscadera achter de University of Curaçao (UoC) het beste vond. 

Ten eerste omdat het logistiek goed bereikbaar was voor publiek en ook ambulances, daarnaast was het een geschikte locatie bij de UoC die toen nog plannen had voor een medische faculteit en de verpleegkundeopleiding IFE die daar ook gesitueerd was. 

Andere opties waren Rustenburgh in Emmastad en Sehos afbreken en een nieuw ziekenhuis daar bouwen. “Er is veel tijd gestoken in bodemonderzoek op Piscadera en dat was heel geschikt gebleken (beter dan hakken in de rotsen)”, aldus Pinedo verwijzend naar CMC.

Op de vraag wat Curaçao van de bouw van het CMC kan leren, zegt Pinedo tot slot: “Ik heb me daarna van alles gedistantieerd. Ik weet niet wie het gebouwd heeft. Ik kon het niet opbrengen. Mijn team was weg en ik was er klaar mee.”

Antilliaans Dagblad: olie bereikt kust van Bonaire

Een ongelukkige wending voor Lac Cay op Bonaire gisteren, toen olie, afkomstig van een tanker die drie weken geleden op een rif bij Tobago strandde, de kust bereikte. Hoewel de directe dreiging voor het meest kwetsbare natuurgebied van Bonaire, de mangroven, lijkt mee te vallen, vormt de olie een serieuze bedreiging voor het gebied van Sorobon.

Langs de kust van Sorobon tot aan de vuurtoren zijn dikke lagen ruwe stookolie aangetroffen. Medewerkers van Stinapa waren gisteren druk bezig met boten en drones om de omvang van de vervuiling in kaart te brengen en te bepalen welke gebieden het meest risico lopen. Zodra de ernst van de situatie duidelijk werd, is men gestart met het zoveel mogelijk opruimen van de olie uit het water.

De situatie werd nog nijpender toen duidelijk werd dat de olie richting de populaire surfstranden van Sorobon dreef. Watersporters werden onmiddellijk gewaarschuwd en uit het water gehaald, aangezien de dikke olie zich vastklampte aan surfplanken, zeilen, en zelfs aan de surfers en zwemmers zelf.

Het incident begon op 7 februari 2024, toen een schip voor de kust van Tobago, een van de twee hoofdeilanden van de Caribische natie Trinidad & Tobago, olie begon te lekken en vervolgens strandde op een rif. De lekkage heeft stranden, wilde dieren, en een groot deel van de Caribische Zee besmeurd, wat ertoe leidde dat de regering een nationale noodtoestand uitriep. Pas na meer dan een week werd de naam van het schip, Gulfstream, bekendgemaakt.

Aan het einde van de middag namen Judith Raming, parkmanager bij Stinapa, en havenmeester Gunther Flanegin van Bonaire de situatie op bij Sorobon. Tegen die tijd was het ergste van de vervuiling al opgeruimd, en door het lage water verwachtten ze op korte termijn geen nieuwe olie. Volgens Flanegin was al langer bekend dat de olie richting Bonaire dreef en kon dit lange tijd via satellietbeelden worden gevolgd. Echter, op een gegeven moment was de olievlek niet meer zichtbaar vanuit de ruimte, waardoor het onzeker was of en wanneer deze Bonaire zou bereiken.

Zowel Flanegin als Raming verwachten dat er nog meer olie kan aanspoelen en daarom worden er containers geplaatst voor de afvoer van de olie. Ondernemers in Sorobon krijgen middelen aangereikt om eventuele olie die morgenochtend op de stranden aanspoelt, snel op te kunnen ruimen.

Antilliaans Dagblad: Spanningen binnen de coalitie opnieuw opgelopen

In politieke kringen wordt al gesproken over een ‘crisis’, terwijl anderen proberen de speculaties over de verslechterde verhoudingen tussen coalitiepartners MFK en PNP te sussen. Het is duidelijk dat er spanningen zijn binnen de coalitie.

De spanningen draaien opnieuw om de houding van twee Statenleden van de PNP: Sheldry Osepa en Gwendell Mercelina. De grootste regeringspartij, MFK, kan het maar niet waarderen dat zij standpunten innemen die afwijken van de coalitie, inclusief het stemmen met de oppositie, want daarmee ondermijn je het verdienmodel van de politiek

Deze kwestie ontstond toen een motie van de oppositie, die opriep tot een onderzoek door het overheidsaccountantsbureau Soab naar de kostbare pogingen om een nieuwe operator voor de Isla-raffinaderij te werven, steun kreeg van de twee PNP-parlementsleden. Hoewel de motie uiteindelijk niet werd aangenomen, viel dit gedrag niet in goede aarde bij de top van MFK, aangezien het werd gezien als een stem tegen het kabinet van premier Gilmar Pisas (MFK).

Eerder leidde dit al tot een protocol tussen de regeringspartijen, waarin werd afgesproken dat coalitiepartners vooraf overleg plegen en elkaar informeren. Ondanks dat MFK en PNP samen een ruime meerderheid van 13 van de 21 zetels hebben, zijn er binnen MFK stemmen die oproepen tot het verbreden van de coalitie.

Theoretisch gezien zou dit alleen kunnen met de PAR (4 zetels), MAN (2 zetels), TpK (1 zetel) en KEM (1 zetel). Vooral de naam van KEM, onder leiding van Michelangelo Martines, wordt vaak genoemd. De vraag is wat KEM in ruil zou willen, zoals bijvoorbeeld een ministerspost, en of PNP onder leiding van Ruthmilda Larmonie-Cecilia hiermee kan instemmen.

Vooralsnog lijkt het er niet op dat Osepa en Mercelina zich laten muilkorven, noch binnen noch buiten de fractie en coalitie. Deze relatief jonge parlementariërs nemen een kritische houding aan en hechten veel waarde aan hun rol als volksvertegenwoordiger

Er wordt verwacht dat MFK vandaag of morgen met een standpunt naar buiten komt. Eerder schaarde de PNP zich vierkant achter haar eigen Statenleden. Statenlid Ramón Yung van de MFK-fractie benadrukt dat het essentieel is dat de gemeenschap begrijpt dat MFK nooit tegen controle en transparantie kan zijn. Yung concludeert uit het stemgedrag van de PNP’ers dat zij, ondanks uitleg van premier Pisas, geen vertrouwen hebben in het huidige kabinet.

Yung stelt dat MFK de motie niet steunde omdat Pisas al had uitgelegd dat dankzij de controlemechanismen in het proces, de vervalste documentatie van Caribbean Petroleum Refinery (CPR) werd ontdekt. Volgens Yung zijn de feiten bekend bij MFK en zijn de nodige juridische stappen ondernomen tegen de verantwoordelijken, waardoor een verder onderzoek overbodig is.

Vigilante: Pisas en Cooper realiseren stadion voor Koraal Specht

Pisas Newton ku Cooper ta logra stadion pa Koraal Specht

Premier Pik Pisas, Minister Charles Cooper en de directeur van de Curaçaose Raffinaderij, Patrick Newton, hebben de start gemaakt voor een eigen sportstadion in Koraal Specht. Dit betreft het voetbalveld van Koraal Specht.

Het nieuws werd bevestigd tijdens een behandeling in het Parlement over de beraadslagingen van de Isla Raffinaderij. In zijn eerste antwoordronde vermeldde Premier Pik Pisas dat “Minister Cooper heeft goedgekeurd dat Koraal Specht zijn eigen stadion zal krijgen”. En er kan niet anders geconcludeerd worden dan dat het enige staatsbedrijf dat op dit moment sport ondersteunt, de Curaçaose Raffinaderij is.

Het bedrijf heeft Jong Colombia en Boka Sami geholpen met hun eigen sportcomplex, evenals Soto en Undeba. Nu is Koraal Specht aan de beurt en er is geen twijfel dat de Curaçaose Raffinaderij het hoofdbedrijf in de donatie zal zijn.

Het terrein van Koraal Specht wacht al meer dan 12 jaar op constructie. Het was de periode van Gerrit Schotte, tussen 2010 en 2012, dat de groep van Nini Fonseca werkte aan een plan voor de bouw van een sportcomplex. Nadat MFK de controle over de regering verloor, beloofde Pueblo Soberano de wijk Koraal Specht om het terrein te renoveren en een complex te bouwen. Nu, in 2024, zal het project gerealiseerd worden door de combinatie van Patrick Newton (RdK), Pik Pisas en Charles Cooper (beide MFK).

Extra: Dominico (Don) Martinastraat is gemarkeerd en ook zijn “pinès” op de weg aangebracht

Na maanden van reparatiewerkzaamheden kunnen automobilisten eindelijk met meer vertrouwen over de Dominico (Don) Martinastraat rijden, omdat ze nu weten welke rijbaan ze moeten gebruiken.

Deze straat was een van de eerste die de regering heeft gerepareerd als onderdeel van het project om de wegen in Curaçao te verbeteren. De straat, die we kennen als Nieuwe Haven, is in delen gerepareerd en kan zeker worden beschouwd als een mooi gerenoveerde weg. Echter, het feit dat de weg niet gemarkeerd was, was een bron van ergernis voor automobilisten die anderen moesten tolereren die midden op de weg reden omdat ze niet wisten waar hun rijstrook was. Deze situatie was ook een hoofdpijn voor verzekeringen in geval van een ongeval.

Maar gisteren hebben we opgemerkt dat de weg is gemarkeerd en dat de zogenaamde “pinès” zijn geplaatst. Deze “pinès” zijn de knoppen op de weg die een bestuurder waarschuwen wanneer ze van de ene naar de andere baan gaan. Dit is zeker een geweldige job.

Maar ervaring leert dat de pines snel in het wegdek verdwijnen en hun waarschuwende werking verliezen, zoals bij de rotonde van Julianadorp.