Rauw Curaçao is vooral persoonlijk verhaal van Wensly Francisco
Rauw Curaçao van Wensly Francisco is een ‘ontzettend persoonlijke’ serie geworden. Dat zegt de programmamaker op de website van BnnVara, die gisteren de eerste aflevering uitzond. Wensly Francisco bezocht viermaal het Caribische eiland waar hij in 1980 werd geboren.
Op zijn zevende vertrok hij met zijn moeder van Curaçao naar Nederland. ‘De zee kwam ertussen,’ zo omschrijft hij de emotionele afstand die daarmee ontstond. ‘Ik droeg de identiteit wel, maar die voelde ik nooit. Alles wat ik doe en hoe ik naar de wereld kijk, is bepaald door de manier waarop het in Nederland gaat.’
Tijdens het filmen voelde Wensly Curaçao als een thuis, maar hij was toch ook een toerist in eigen land geworden. Dat veranderde gaandeweg. ‘Naarmate ik er vaker was, ontdekte ik het eiland op een manier die ik niet eerder had gekend. Ik dook er steeds dieper in. Dat heeft me goed gedaan.’
Eigen perspectief
De vijfdelige serie belicht het eiland aan de hand van de verhalen van vijftien Curaçaoënaars, verteld vanuit hun eigen perspectief. Dankzij presentator Wensly krijgen we het gevoel hen te mogen ontmoeten – al is het maar omdat hij Papiaments met ze spreekt. Het zijn mensen die ons anders waren ontgaan, want dit is allesbehalve het Curaçao van de toeristen of de stagiairs, die voor hoogstens een week of een half jaar overkomen en aan de vrolijk-zonnige oppervlakte blijven.
Wensly wilde de minder bekende kanten laten zien en dachten als ‘haakje’ aan het tienjarig bestaan van Curaçao als autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden, maar alles liep anders door Corona.
Corona
De programmamaker trof een verlaten eiland aan: geen toeristen, geen geld. Duizenden banen waren verloren gegaan, vierhonderd medewerkers van de bekende Isla-raffinaderij zouden worden ontslagen. Bovendien speelde er een zware politieke crisis. Er moest fors worden bezuinigd om honderden miljoenen euro’s aan steun uit Nederland te kunnen ontvangen.
De coronapandemie heeft aangetoond dat het eiland niet tegen een stootje kan. De afhankelijkheid van het toerisme is te groot gebleken. Zo gaat het niet langer, is de heersende mening, we moeten een nieuw Curaçao ontwikkelen.’
Veerkracht
Wensly is daarom positief. ‘Ik heb bij de eilandbewoners een enorme veerkracht gezien. Overal is wel een vereniging of een stichting voor, waar vrijwilligers initiatieven ontplooien om de crisis te boven te komen.’ Hij laat dat zien in de serie waar heldenverhalen afgewisseld worden met minder gepolijste geschiedenissen, en dat was volgens Wensly precies de bedoeling.
‘Ik voel me een ambassadeur van Curaçao en ik hoop dat deze documentaire de liefde aanwakkert voor andere delen van het koninkrijk. We zijn met elkaar verbonden.’ Daarom wilde de programmamaker geen stereotypen bevestigen, zoals die van de luie of corrupte Antilliaan. ‘Daar waakte ik voor.
Er zijn excessen, maar Curaçao is geen land dat op corruptie drijft en alle particuliere initiatieven tonen aan dat de bewoners de mouwen weten op te stropen.’ En wanneer een van zijn gesprekspartners op straat een machete grijpt en een onruststoker achternagaat, dan belandt dat gewoon in de eerste aflevering, diec gisteren te zien was. ‘Die dingen gebeuren nu eenmaal. Als je serie Rauw Curaçao heet, dan moet je zoiets óók uitzenden.’
De tweede aflevering is komende zondag, 14 november om 15.20 uur op NPO2, 20.20 Nederlandse tijd. Wil je de eerste aflevering terugzien? klik hier.
- Integriteit en belastingen Curaçao onder druk
- Minister van Defensie Ruben Brekelmans bezoekt Curaçao
- Pappy ritselt gratis boodschappen
- Ontdek je voorouders op 12 januari in het Nationaal Archief
- Churandy Martina: ‘De kers niet gekregen, maar wel de taart opgegeten’