WILLEMSTAD – De Stichting Bureau Toezicht en Normering Overheidsentiteiten (SBTNO) heeft gewaarschuwd voor de risico’s van de voorgenomen verhoging van de inkomensnorm voor medisch specialisten op Curaçao. Het voorstel van de regering om het inkomensplafond te verhogen van 386.000 naar 501.000 gulden per jaar kan mogelijk negatieve gevolgen hebben voor zowel de kwaliteit van de gezondheidszorg als de financiële situatie van het land.

Een van de belangrijkste risico’s die SBTNO noemt, is de mogelijke stijging van de totale zorgkosten. Hoewel de verhoging volgens de regering geen directe gevolgen zou hebben voor de landsbegroting, bestaat er een risico op een indirecte stijging van de zorguitgaven. De financiering van de salarissen van medisch specialisten verloopt via de Sociale Verzekeringsbank (SVB), maar hogere inkomens kunnen op termijn de kosten van zorguitgaven verhogen. De vraag blijft of deze stijgingen leiden tot daadwerkelijke verbeteringen in de zorgkwaliteit, of juist de financiële druk op de overheid verder vergroten.

Daarnaast wijst SBTNO op de mogelijke ongelijkheid die ontstaat tussen medisch specialisten die onder de verhoogde norm vallen en collega’s die buiten deze regeling vallen, zoals specialisten in andere zorginstellingen zoals het Advent Ziekenhuis en de Curaçao International Clinic (CIC). Deze ongelijkheid kan leiden tot ontevredenheid en personeelsproblemen binnen de zorgsector, waarbij de ene groep specialisten aanzienlijk meer kan verdienen dan de andere.

Ook de concurrentiepositie van de zorgsector op Curaçao ten opzichte van de regio en Nederland kan in gevaar komen door de hogere inkomensnorm. De verhoging maakt de salarissen van specialisten op Curaçao mogelijk hoger dan bij vergelijkbare instellingen in de regio, zonder dat de kwaliteit van de zorg hierdoor gegarandeerd verbetert. Dit kan ertoe leiden dat de zorgkosten stijgen zonder dat de zorgstandaard navenant toeneemt, waardoor Curaçao mogelijk moeite krijgt om zijn concurrentiepositie te behouden.

Differentiatie

SBTNO merkt verder op dat de voorgestelde verhoging voor alle medisch specialisten geldt, ongeacht hun specialisme of de specifieke marktomstandigheden. Dit gebrek aan differentiatie betekent dat de verhoogde inkomensnorm wellicht niet doelmatig wordt ingezet. Sommige specialisten hebben meer baat bij een verhoging dan anderen, afhankelijk van de vraag naar hun specifieke expertise. Het uniform verhogen van het salarisplafond zonder rekening te houden met deze verschillen leidt mogelijk tot een inefficiënte inzet van middelen.

Een ander punt van zorg is de koppeling van de salarisverhoging aan het terugdringen van de wachttijden in de zorg. Hoewel dit op papier een positieve maatregel lijkt, benadrukt SBTNO dat wachttijden niet alleen afhankelijk zijn van de inspanningen van de medisch specialisten, maar ook van andere factoren zoals de beschikbaarheid van verpleegkundig personeel, medische apparatuur en ondersteunende diensten. Zonder verbeteringen in deze randvoorwaarden kan de beoogde verlaging van de wachttijden uitblijven, terwijl de zorgkosten wel stijgen door de hogere salarissen.

SBTNO roept de regering op om de verhoging zorgvuldig te heroverwegen en beter te onderbouwen waarom een maximale verhoging van dertig procent noodzakelijk is. De overheid moet duidelijk maken hoe deze verhoging daadwerkelijk bijdraagt aan verbeteringen in de zorg en moet rekening houden met de bredere gevolgen voor de financiële situatie van het land. Het risico bestaat dat de verhoging, zonder voldoende onderbouwing en differentiatie, leidt tot een grotere druk op de zorguitgaven zonder dat de beoogde verbeteringen in de zorg worden gerealiseerd.