Bándabou en het persoonlijke verhaal van Charlysen Jansen
TERA KORA – “Een puinhoop,” zo vat Charlysen Jansen de situatie samen na de verwoestende overstromingen die begin mei zijn woonplaats Tera Kora troffen. Charlysen, de man achter fresku daily getuigt van de dramatische gevolgen en de veerkracht van zijn straat in de nasleep van deze natuurramp.
De impact van de overstroming was enorm, maar de gemeenschapszin in Tera Korá bleek sterker dan ooit. “Mijn buren en bijna de hele straat hadden overlast. We hebben elkaar geholpen en gekeken wat we nodig hadden,” deelt Charlysen. Deze solidariteit was cruciaal voor het opruimen en herstellen van de schade.
Ondanks de gezamenlijke inspanningen waren er nog veel uitdagingen. “Binnen is alles opgeruimd, maar buiten zijn we nog steeds bezig. Dit kunnen we niet alleen met eigen mankracht doen,” legt Charlysen uit over de voortdurende opruimwerkzaamheden. De situatie in de straat was nijpend, met water dat op sommige plaatsen anderhalve meter hoog stond. “Ik probeerde het tuinhek open te krijgen zodat het water weg kon. Uiteindelijk werd de muur door het water met fundament en al opgetild en omvergeworpen, waardoor het water weg kan stromen. “Een geluk bij een ongeluk, Ik heb dit in 27 jaar nog nooit meegemaakt,” vertelt hij over de ongekende hoogte van het water.
De frustratie over het gebrek aan onmiddellijke hulp was groot. “Ik was boos. Het leek bijna alsof ‘people don’t care about Bándabou’. Tijdens het moment zelf hebben we 112 gebeld en ze die zeiden ‘ga op de tafel staan en en dat soort dingen’, weet je. What the hell?! Ja, we stonden alleen voor en ik had het gevoel dat mensen dachten dat alleen bij Hòfi Mango veel was gebeurd.
Charleysen snapt die aandacht wel. “Maar als je dan de regeringfunctionarissen gewoon aan tafel ziet zitten, de dag erna, en je zit zelf nog in de shit, de hele straat nog, hele families die nu nu die hulp nodig hebben om verder te kunnen, dan vraag ik me af: Waar zijn we eigenlijk mee bezig?”
“Ga naar de mensen toe die bijvoorbeeld geen dak meer hebben of die vanavond niet kunnen slapen of geef aandacht aan de kinderen die niet naar school kunnen omdat de wasmachines allemaal stuk zijn en alle kleren onder de modder zitten. Daar moeten jullie gaan kijken. “Dus ik was echt boos.
Charlysen is boos over de eerste dagen, maar nog bezorgder over de toekomst. Het belangrijkste voor ons is, hoe kunnen we dit voor de toekomst voorkomen? We moeten iets doen aan het watermanagement, want volgende keer vallen er doden vallen. Ik heb niet de indruk dat de overheid daarmee bezig is. We hebben een verkiezingscampagne op komst. Misschien dan wel, maar nu op het moment niet.”
Op sociale media sprak Chalysen zich uit: “Het leek alsof niemand om Bandabou gaf. Ik heb een platform en besloot het te gebruiken.” Zijn posts leidden tot meer aandacht en uiteindelijk tot enige actie, hoewel hij sceptisch blijft over de langetermijnaanpak van de overheid. “We zitten nog in nood. Er zijn families die nu hulp nodig hebben,” benadrukt hij.
Charlysen benadrukt ook de noodzaak van structurele oplossingen om toekomstige rampen te voorkomen. “Dit kan niet zo doorgaan. We moeten iets doen aan de dammen en rioleringen.” Zijn bezorgdheid over klimaatverandering en de toekomst van zijn gemeenschap is groot, maar hij voelt dat de overheid momenteel te afwezig is, vooral gezien de aanstaande verkiezingen.
Ondanks alles blijft Charlysen positief en gericht op wederopbouw. “Het kon nog erger. Ik ben er nog, we kunnen materiële dingen vervangen, maar een mensenleven is veel belangrijker.”