Curaçaose kunstenaars reageren op excuses slavernij in Landhuis Bloemhof, deel 5
Landhuis Bloemhof heeft lokale kunstenaars uitgenodigd om te reageren op de excuses die de Nederlandse Staat heeft uitgesproken voor haar rol in het Nederlandse slavernijverleden. In de tentoonstelling Sorry,… wordt het werk van verschillende kunstenaars getoond, die reflecteren op het thema.
Dit is de laatste aflevering met aandacht voor kunstenaars Margarita Haakmaat en Raily Yance.
Het kunstwerk van Margarita Haakmaat is getiteld: ‘Tula warda no wak ainda,’ (Tula wacht, kijk nog niet). Deze collage bestaat uit tekst en een geschilderde tekening. De kunstenares heeft altijd geprobeerd ‘weg’ te blijven van de slavernijgeschiedenis van ons eiland omdat zij de pijn en het verdriet niet toe wilde laten.
Maar voor deze expositie besloot zij toch de geschiedenis in te duiken. Haar kunstwerk is het resultaat van die emotionele reis naar binnen. Als Tula nu zou leven zou hij volgens Margarita zeggen: “Die excuses nemen we aan. Het is genoeg geweest.” In de hoop dat er iets goeds komt, na die komma.
Raily Yance is geboren in Venezuela en doet aan de expositie mee met het werk ‘Puertas’ (Deuren). Het werk bestaat uit twee deuren waarbij er een voor een deel openstaat. De ander is gesloten. Deze kunstenaar heeft zich van begin af aan verwonderd over hoe wij op ons eiland met de dingen omgaan.
Er zit een bepaalde ambiguïteit in die hem inspireerde dit werk te maken omdat die ook terug te vinden is in de manier waarop we omgaan met dit excuus en de reacties erop.
De expositie ‘Sorry,…’ is nog te bezichtigen tot en met zaterdag 19 augustus.