Curaçao en de Maltese ‘Investeerders’ van Silvania
Minister Silvania introduceert de nieuwe Landsverordening op de Kansspelen (LOK) om Curaçao’s gaming-industrie te reguleren, maar de inzet van Maltese investeerders roept ernstige vragen op over transparantie en belangenverstrengeling. In dit ingezonden stuk van PAR-bestuurslid Luigi Faneyte worden zorgen geuit over het gebrek aan lokale betrokkenheid en de onduidelijkheid rondom de financiële controlemechanismen en contractuele afspraken met buitenlandse adviseurs. De Raad van Advies waarschuwt voor ontbrekende regelgeving, wat kan leiden tot willekeur en risico’s op het gebied van witwaspraktijken en schending van internationale normen. De auteur dringt aan op herziening van de plannen om ervoor te zorgen dat de gaming-sector daadwerkelijk bijdraagt aan de welvaart van Curaçao en niet primair de belangen van buitenlandse partijen dient.
door | Luigi Faneyte
De introductie van de Landsverordening op de Kansspelen (LOK) door minister Silvania is gepresenteerd als een belangrijke stap voorwaarts om de gaming-industrie op Curaçao te reguleren en de positie van het eiland op de internationale markt te versterken. Toch roept de haastige invoering van deze wet, samen met de betrokkenheid van buitenlandse ‘investeerders’, serieuze vragen op.
Tijdens een technische briefing over de LOK op 23 februari 2024 introduceerde Silvania zijn ‘investeerders’, afkomstig uit Malta om de LOK uit te voeren. Silvania stelde dat Curaçao niet over de nodige expertise beschikt, maar al snel rees de vraag: welke toezeggingen heeft Silvania precies gedaan aan deze investeerders?
Hoewel Silvania zichzelf presenteert als voorstander van transparantie, is er bij de selectie van deze buitenlandse investeerders geen helder proces gevolgd. Dit roept twijfels op over de legitimiteit van het besluit om expertise uit het buitenland aan te trekken, zeker nu er geen bewijs is voor Silvania’s stelling dat er lokaal geen gekwalificeerde specialisten beschikbaar zijn.
Daarnaast stelt Silvania dat de betrokkenheid van de Gaming Control Board (GCB), een ‘private’ stichting, een privé-aangelegenheid is. Wat hij zijn investeerders precies heeft beloofd, blijft onduidelijk. Hij verdedigt zijn keuze door te stellen dat het inschakelen van lokale experts, mogelijk verbonden aan de online gaming sector, belangenconflicten zou kunnen veroorzaken.
Zijn bewering dat de buitenlandse adviseurs slechts tijdelijk betrokken zijn, wekt echter argwaan. Er is geen concrete informatie over hun selectieproces, contractuele voorwaarden of de kosten van hun diensten. Dit roept de vraag op of deze adviseurs geen langdurige belangen op Curaçao hebben, wat weer leidt tot speculatie over wie daadwerkelijk profiteert van de opbrengsten uit vergunningsrechten.
Volgens de Raad van Advies mist de LOK gedetailleerde uitwerking in lagere regelgeving, zoals heldere regels over substance-eisen en toezichtcriteria. Dit kan leiden tot willekeur in de handhaving van de wet. Een ander zorgpunt is dat de LOK de Curaçao Gaming Authority (CGA) veel autonomie geeft over aanzienlijke financiële reserves, zonder onafhankelijk kostenbeheer. Hierdoor blijft onduidelijk of en hoe de Curaçaose bevolking daadwerkelijk profiteert en hoe belangenverstrengeling wordt voorkomen.
Het ontbreken van transparante controle over de inkomsten en uitgaven van de CGA doet twijfelen aan de economische voordelen van de LOK voor Curaçao. Silvania meldde dat tot 30 september 2024 slechts NAf 5,9 miljoen in de staatskas is gestort—aanzienlijk minder dan voorspeld. Wederom rijst de vraag: wie ontvangt deze gelden, en hoeveel blijft er werkelijk over voor Curaçao? Zonder transparante controlemechanismen lijkt het alsof de Curaçaose bevolking financieel tekort wordt gedaan.
Er bestaat het risico dat de haastige implementatie van de LOK leidt tot een juridisch kader dat niet voldoet aan FATF-normen en EU-regelgeving. Zonder structurele naleving en degelijk toezicht blijft Curaçao vatbaar voor witwaspraktijken en andere illegale activiteiten. Dit kan de toch al kwetsbare positie van het land (momenteel nog op de “grijze lijst”) verder verzwakken, met verregaande gevolgen voor de economische banden met Europese en andere internationale partners.
Goede governance vraagt om transparantie en verantwoording naar de bevolking. De rol van buitenlandse partijen in een economisch cruciale sector vereist dat de overheid helder communiceert over de gemaakte keuzes en hun consequenties. Tot nu toe heeft Silvania echter weinig openheid geboden over de voorwaarden voor vergunninghouders, de precieze rol van buitenlandse adviseurs en de langetermijnstrategie voor duurzame ontwikkeling van de gaming-sector.
Conclusie: Tijd voor Herziening
De huidige implementatie van de LOK is op zijn minst zorgwekkend. Zonder gedegen toezicht, transparante aanbestedingen en een helder regelgevend kader dreigt Curaçao een situatie te creëren waarin de risico’s en kosten van de gaming-industrie de baten snel zullen overstijgen. Dit vraagt om een herziening van Silvania’s huidige plannen. Ondertussen heeft meer dan de helft van de gaming-sector Curaçao al de rug toegekeerd.
Het is cruciaal dat deze sector daadwerkelijk bijdraagt aan de welvaart en stabiliteit van Curaçao en niet louter de belangen van buitenlandse investeerders dient. Het is de verantwoordelijkheid van de minister om te zorgen voor een betrouwbaar en eerlijk systeem dat de bevolking ten goede komt, zonder concessies op het gebied van integriteit en transparantie.
De tijd om Silvania beleefd te blijven verzoeken om informatie is wat mij betreft voorbij. Het is essentieel dat deze informatie openbaar wordt gemaakt en dat eventuele malversaties boven tafel komen.