Curaçao heeft een nieuwe stichting die zich met mensenrechten gaat bezighouden. Het gaat om de Stichting Human Rights Defense Curaçao, kortweg HRDefense.

Tot de oprichters behoren de antropoloog Ieteke Witteveen, ontwikkelingssamenwerking-deskundige en voormalig diplomaat Rita Dulci Rahman, oud-ambassadeur Lucita Moenir Alam en jurist George Lichtveld.

Mensenrechten

HRDefense wil de mensenrechten verdedigen van alle bewoners van Curaçao, inclusief vreemdelingen en vluchtelingen die op Curaçao verblijven, en die volgens de internationale mensenrechtenverdragen aanspraak maken op bescherming van hun mensenrechten.

Jaarlijks stelt de Stichting een jaarplan op waarin wordt aangegeven welke mensen hulp behoeven bij de verdediging van hun rechten, en hoe HRDefense zich daarvoor gaat inzetten.

Voor 2020 zijn het, gezien de politiek-economische crisis in Venezuela, met name de vluchtelingen uit ons buurland die bescherming nodig hebben.

Daarbij hoopt de Stichting op samenwerking met Vluchtelingenwerk Nederland, de VN Vluchtelingenorganisatie UNHCR, en natuurlijk ook met de regering en betrokken instellingen op Curaçao.

Boegbeeld

Ieteke Witteveen is de nieuwe directeur van HRDefense. Zij heeft zich al eerder ingezet voor mensenrechten van vluchtelingen en migranten. Voor velen is Ieteke Witteveen het boegbeeld, bemiddelaar en steunpunt in de strijd voor respect voor deze mensenrechten.

HRDefense zegt in een persverklaring dat zij uitgaat van inclusiviteit en tolerantie. Deze componenten zijn nodig om Curaçao te ontwikkelen. Het gaat volgens de stichting om samen leven en werken, ongeacht ras, godsdienst, afkomst, en geslacht, zoals dat is neergelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens op 10 december 1948.

Veel werk

Op het gebied van vluchtelingenrechten is er op Curaçao nog veel werk aan de winkel. Nog altijd worden ongedocumenteerden op Curaçao in overvolle “vreemdelingenbarakken” achter prikkeldraad en op gevangenisterrein onder mensonterende omstandigheden in hechtenis genomen en vastgehouden.

Nog steeds is het vrijwel onmogelijk om bescherming aan te vragen, en de zorgvuldige toetsing te ondergaan om vast te kunnen stellen of terugzending geen gevaar voor de vluchteling inhoud. Ook zijn er schrijnende gevallen waarbij juridische termijnen van gevangenhouding overschreden worden, zonder uitzicht op invrijheidstelling.

Zo zitten er volgens HRDefense momenteel acht vluchtelingen langer vast in de SDKK, dan de wettelijke termijn van zes maanden.