Door Harald Linkels

Willemstad- Wie dezer dagen vertrekt van of aankomt op luchthaven Hato van Curaçao kan het moeilijk zijn ontgaan: het vliegveld ontwikkelt zich in rap tempo en de grootscheepse renovatie en uitbreiding, die meer dan 2 jaar in beslag namen, komen langzamerhand ten einde.

Geluiden van reizigers en serviceverleners op de luchthaven zijn positief. Dat is wel eens anders geweest. Toen de nieuwe terminal door de toenmalige ontwikkelaars, verenigd in Curaçao Airport  Partners (CAP), werd opgeleverd, was er veel kritiek te horen. Zo zou de luchthaven zich niet kunnen meten met de luchthavens op bijvoorbeeld Aruba en Sint Maarten en was er niet alleen kritiek op de grootte van de luchthaven, maar met name ook op het niveau van de afwerking. De vloeren van de luchthaven terminal waren bijvoorbeeld niet betegeld; iets wat door velen niet mooi werd gevonden.

Privatisering

De bouw van de nieuwe terminal en de daaraan voorafgaande privatisering vloeide voort uit de wens van de toenmalige regering om het beheer van de luchthaven meer op afstand van de politiek te zetten. Daartoe werd de Curaçao Airport Holding (CAH) opgericht, die de exploitatie van de luchthaven uitbesteedde aan Curaçao Airport Partners (CAP).

CAP is een consortium van de particuliere internationale investeerders Aport (ZurichAirport), Janssen De Jong (Nederland) en CCR (Brazilië). De concessie van CAPvoor de ontwikkeling en exploitatie van de luchthaven loopt nog tot 2033.

Investering van 35 miljoen dollar

De investering van 35 miljoen dollar voor de uitbreiding en renovatie, die in 2016 van start ging, moet zorgen dat de luchthaven straks beter op de toekomst is voorbereid. In het kader van het project werd de vertrekhal afgesloten en van koelingvoorzien, verdubbelde zowel de aankomst- als de vertrekhal, werd het bagageafhandelingssysteem verdubbeld, werd het aanbod aan horecagelegenheden drastisch uitgebreid en beschikt de terminal straks over meer ‘gates’ en slurven dan eerst het geval was.

Het idee is dat het straks goed toeven is op de luchthaven, die ook een steeds grotere reizigersstroom op een efficientere wijze zal kunnen verwerken.

Hoewel de  implosie van het vooral vanaf Curaçao International Airport opererende Insel Air een tegenvaller was die bijna gelijktijdig plaatsvond met de aftrap voor de renovatie en uitbreiding, lijkt de groei in het aantal verblijfstoeristen de uitbreiding en verbetering zonder meer te rechtvaardigen.

Groei

Volgens gegevens van de Curaçao Tourist Board, groeit het aantal verblijfstoeristen op het eiland hard. Zo kwamen er tot en met oktober van dit jaar 26% meer touristen vanuitLatijns Amerika naar het eiland, 11% meer uit de Noord Amerika  en 5% meer uit Europa. Hoewel de groei uit Europa beperkt lijkt, moet wel worden bedacht dat de bezoekersaantallen uit Nederland al geruime tijd op recordhoogte staan.

“Wat is het groot en mooi geworden”, zegt een passagier die net uit Bonaire is aangekomen en die zich voor het eerst door de nieuwe corridor -met zicht op de complete vertrekhal- naar de immigratie loopt, terwijl ze bewonderend om zich heen kijkt.

Rene Winkel, directeur van het opstartende EZ-Air, toont zich lovend over de verbeterde luchthaven. “Er is jaren veel kritiek geweest op de faciliteiten, maar het huidige management doet een goede job. Dat mag ook wel eens gezegd worden”, aldus de luchtvaartondernemer.

Ook barista Karl van het deze week geopende “Marshe” foodcourt toont zich tevreden. “Het is allemaal veel mooier en luxuezer dan voorheen. De airco in dit deel van het gebouw doet het nog niet zo goed, maar daar wordt door CAP nog aan gewerkt”, zegt hij verontschuldigend, maar vriendelijk lachend.

Passagiers betalen mee

Overigens heeft alle vooruitgang, ook voor de reiziger, nog wel een prijskaartje. Terwijl de luchthavenbelasting met ingang van 2019 voor internationale bestemmingen maar met een paar dollar duurder wordt, moeten met name reizigers naar Aruba, Bonaire en Sint Maarten beduidend dieper in de buidel tasten dan voorheen. Vooral naar Bonaire is de verhogingmet 50%, van 10 naar 15 dollar fors te noemen. De transfertax voor overstappende passagiers wordt zelfs verdubbeld: van 5 naar 10 dollar. Daar staat tegenoverdat de reiziger nu ook kan rekenen op betere faciliteiten, een betere doorstroming en meer ruimte bij het reizen via het nu modern ogende vliegveld. 

Ruim 15 jaar nade privatisering van de luchthaven lijkt het eiland in 2018 dan alsnog de luchthaven te hebben die het al zolang hebben wilde.  De initiële kritek op de privatisering, de uitbestedingvan het management en het gebouw wat CAP neerzette, is inmiddels wel verstomd.