WINSCHOTEN – Het eerste standbeeld van Tula, leider van de slavenopstand van 1795 op Curaçao, werd gemaakt door de witte kunstenares Toos Hagenaars. Het was direct omstreden en belandde in Nederland. Is het tijd om het beeld terug te brengen naar Curaçao, vraagt het Nederlandse dagblad Trouw zich af.

Aanvankelijk was er voor het herdenken van de opstand onder de nazaten van de slavenhouders weinig animo. Ook de Afro-Curaçaoënaars liepen er niet voor warm.

Die houding is veranderd. Tula heeft eerherstel gekregen, hij heet nu officieel ‘held’ en 17 augustus is Dia di Tula – Tuladag. Tenminste: op Curaçao. Aan de andere kant van het koninkrijk is het oordeel over de terechtgestelde ‘misdadiger’ uit 1795 nog niet officieel herzien.

De Nederlandse minister van binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties heeft laten doorschemeren dat dat in het ‘herdenkingsjaar 2023’ verandert en hebben leden van het Nederlandse en Europese parlement op 17 augustus een krans gelegd bij het slavernijmonument op Curaçao.

In het Nederlands-Antilliaanse herdenken van de opstand is een bescheiden, maar opmerkelijke rol weggelegd voor een beeld van Tula, dat momenteel in Winschoten in de gemeente Oldambt staat.

Het is in 1973 gemaakt door de Nederlandse kunstenares Toos Hagenaars, die enige jaren op Curaçao woonde. Ze werd geïnspireerd door het toneelstuk Tula, e Rebelion di 1795 dat in 1971 volle zalen trok. Volgens de recensent van de krant Amigoe di Curaçao werd “voor het eerst in de geschiedenis van Curaçao voor Toela geapplaudisseerd”. Hagenaars wist de hoofdrolspeler te bewegen om model te staan. Ze vervaardigde een twee meter hoog standbeeld van Tula.

• lees verder in Trouw