“Elke creatie is een nieuwe uitdaging in termen van kleur, vorm en technieken.”

Kunstenaar Richard Doest werd geboren in 1942 op Curaçao en groeide op in de hoogbouw van Julianadorp. Een uitbreiding van Negropont Island, dat onderdak bood aan het personeel van de Curaçaosche Petroleum Maatschappij (CPM) en Curaçaosche Scheepvaart Maatschappij (CSM). Zijn vader was hoofdingenieur op één van de olieschepen die wekelijks op en neer gingen naar Venezuela.

Toen in 1953 de CPM moest inkrimpen, verloor zijn vader zijn baan en verhuisde het gezin naar Nederland.  Niet lang na hun immigratie, in 1955, sterft zijn vader en staat zijn moeder er met drie zonen opeens alleen voor.   

In 1965 keert Richard terug naar Curaçao en gaat werken bij de olieraffinaderij van Shell. Hoewel hij in Nederland is afgestudeerd als Werktuigbouwkundige aan de HTS van Amsterdam, begint hij ‘slechts’ als voorman. Al snel loopt hij op tegen veel weerstand van zijn Nederlandse toezichthouders. Ondanks dat zij vaak niet meer dan een timmermansopleiding hadden genoten, bekleedden zij de managementposities en een ‘lokale jongen’ met zijn soort van kennis en onderwijs werd door hen niet gewaardeerd.

Bovendien trouwt Richard met een vrouw die afkomstig is uit Suriname. Hetgeen hem in de ogen van zijn collega’s en leidinggevenden nog meer ongrijpbaar maakt. In die dagen kwamen de meeste Antilliaanse mannen met een Nederlands meisje terug naar Curaçao en konden ze via hun vrouwen indirect beïnvloed worden op de clubs en sociale evenementen. Maar dit geldt niet voor Richard. Hij geeft niet toe aan de bedrijfspolitiek en houdt stevig vast aan zijn eigen ideeën en idealen. Ondanks alles bewandelt hij, langzaam maar gestaag, zijn weg naar de top binnen Shell en is hier werkzaam tot aan zijn pensioen.

In deze harde wereld van werk en weerstand is er weinig ruimte voor kunstzinnigheid. Tot op de dag van vandaag ziet Richard Doest zichzelf eigenlijk niet als een kunstenaar. “Mijn kunst is altijd pragmatisch”, vertelt hij. “Ik werk vanuit de ratio, niet vanuit een emotie. Mijn drang is om erachter te komen hoe de dingen werken, dat is wat mij drijft. Of het nu gaat om tekenen, schilderen of het maken van muziekinstrumenten. Als ik het niet begrijp of als ik een bepaalde techniek niet beheers, zal ik blijven oefenen totdat ik in staat ben om het te doen en het goed doen.

Dingen creëren vanuit deze drive vindt zijn oorsprong in zijn studietijd. Op een nacht in Amsterdam ontmoet hij een Afrikaanse man in de sneeuw. Ze raken in gesprek en praten over hun verleden, hun toekomst en hun cultureel erfgoed. De man laat Richard kennismaken met Highlife Music, een muziekgenre dat in het begin van de 20^ste eeuw is ontstaan in West-Afrika. Richard raakt gefascineerd door de muziek en leert zichzelf hoe hij de specifieke muziekinstrumenten die erbij horen kan maken. Tot op de dag van vandaag maakt hij deze nog steeds met veel plezier.

Ook als hij gaat schilderen, benadert hij de techniek pragmatisch. “Voor mij is schilderen als het ontwarren van een touw. Proberen om de knopen eruit te halen. Het weergeven van een textuur of een uitdrukking is een proces, je hoeft alleen maar te oefenen om het goed te krijgen. De uitdaging is het creëren zelf, niet het resultaat. Ik ben emotioneel verbonden met mijn werk, als ik eraan werk, maar als het klaar is, kan ik het gemakkelijk laten gaan.

De beste manier om objectief te zijn over je eigen werk is om het te bekijken in een spiegel. Als mensen mij vragen om advies, is dat het beste advies dat ik hen kan geven: spiegel je werk”.

Als ik hem vraag naar zijn favoriete werk twijfelt hij, maar laat me vervolgens het kunstwerk ‘Ki dia?‘ zien. Het is een schilderij van een man met een strohoed. De man heeft een doordringende blik, bijna bedelend voor een antwoord. De tanden die hij mist in zijn mond lijken zijn vraag te versterken: ‘Wanneer? ‘ – vertaling van Ki dia in het Papiaments –. “Werken aan die strohoed gaf me veel plezier”, legt Richard uit. “Schilderen is liegen op papier. Je moet de illusie van de textuur zien te creëren. Het kostte me veel tijd om het goed te krijgen. Ik heb genoten van het proces en ben trots op het uiteindelijke resultaat, dat is waarom het is één van mijn favoriete stukken is.”

Wil je meer weten over de kunst en kunstenaars op Curaçao check de website van Curaçao Art: http://curacao-art.com, maar houd vooral ook onze website in de gaten, voor binnenkort weer een nieuwe: Maak kennis met…