WILLEMSTAD – Minister van Justitie, Shalten Hato gaat in de tegenaanval naar aanleiding van het rapport van Amnesty International van februari dit jaar. De problematiek van Venezolaanse ongedocumenteerden worden in dit rapport volgens de minister gereduceerd tot ‘symboolpolitiek’. 

De reactie is al verzonden op 5 juli en pas vorige week gepubliceerd bij het parlement.

Hato legt nog eens uit dat er in oktober 2021 kritiek kwam van Amnesty en dat in februari van dit jaar een rapport verscheen waarin beoordeeld is of de regering al iets had gedaan aan de bevindingen van oktober.

“De regering was het in oktober al niet eens met de conclusies van het instituut. Ook nu zijn we het niet eens met het rapport van Amnesty. Het is de strategie van Amnesty om ‘symbolic politics’ toe te passen en één geval te generaliseren. 

Ook doet Amnesty aan ‘leverage politics’ (invloedpolitiek) en in dit geval aan ‘shaming’, door op negatieve wijze over Curaçao te schrijven. Dit alles om aandacht te vragen en de algemene opinie te beïnvloeden, zonder er rekening mee te houden dat dit thema ons aller continu aandacht heeft”., aldus Hato.

De minister stelt dat migratie een gevoelig thema is. En, zo voegt hij eraan toe: “Van onze kant geloven we in en respecteren we de mensenrechten. We doen alles wat in ons vermogen ligt om hier rekening mee te houden. Financiële beperkingen en ook gebrek aan mankracht maakt dat we niet alles kunnen aanpassen zoals we zouden wensen. Daar komt bij dat ons uitgangspunt verschilt van dat van Amnesty.”

Hij legt uit dat Amnesty alle Venezolanen bestempelt als vluchteling en dat zij dus niet opgesloten en teruggestuurd mogen worden. “Waar het gaat om het verkrijgen van de status van vluchteling, daar kan een verzoek voor gedaan worden en er zijn, met succes, aanpassingen gedaan waardoor dit proces sneller verloopt”, zegt Hato.

“Maar ook hier is er gebrek aan menskracht. Zolang procedures lopen kunnen de ongedocumenteerden niet uitgezet worden. Tot nu toe is echter gebleken dat alle migranten om economische redenen op Curaçao wilden blijven om geld te kunnen sturen naar hun familieleden in Venezuela. Zij vallen dus niet in de categorie van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) artikel 3, waarbij Curaçao eraan gehouden is een vreemdeling niet terug te sturen naar het land van herkomst als hij of zij daar gevaar loopt op mishandeling of gevangenschap.” Curaçao vormt verder geen onderdeel van het internationale vluchtelingenverdrag.

De minister meldt dat in het rapport van februari 2023, Amnesty stelt dat er geen medische voorzieningen zijn voor de ongedocumenteerden. Een aan kanker overleden persoon wordt aangehaald. Maar, zo stelt Hato: “We betreuren elk geval van overlijden als gevolg van kanker, ook van een migrant. Maar in het door Amnesty beschreven geval was bij het ontdekken, de kanker al in een vergevorderd stadium. De kanker werd op Curaçao ontdekt, waarmee het bewijs geleverd is dat er wel degelijk medische zorg is. Het Curaçao Medical Center (CMC) heeft een schuld van 16 miljoen gulden, voor de behandeling van onverzekerden, waaronder een heleboel ongedocumenteerden. Voor deze kosten moet de regering opdraaien.”