Afgelopen weekend kwam het sprookje van Aladdin tot leven op Scherpenheuvel. Zestien leerlingen van Jeugd theaterschool Drazans vertelde dit beroemde verhaal door middel van een zeer dynamisch toneelstuk. Het stuk was voor een groot gedeelte tweetalig – Papiaments en Nederlands – en werd gespeeld op drie verschillende locaties van het Klooster. Door veel interactie met de verschillende ruimtes had je als publiek regelmatig het gevoel zelf deel uit te maken van de wereld van Duizend en één Nacht.

De première vond plaats op vrijdagavond en ook op zaterdagavond en zondag aan het einde van de middag, waren er uitverkochte voorstellingen. De aanvang vond plaats op de parkeerplaats, voor de ingang van het Prins Bernard Cultuurfond, dat kantoor houdt in de rechterzijde van het klooster. Met het fenomenale uitzicht achter en aan de rechterzijde van het podium, was bij aankomst de toon gezet. Zeker gedurende de twee avonden zorgde de donkere heuvelruggen en de twinkelende lichtjes voor een sprookjesachtig decor.

Terwijl het publiek plaatsneemt, de wierook geuren ons tegemoet komen en de klanken van Oosterse muziek op de achtergrond te horen zijn, kijken we naar een marktdecor waar drie vrouwen, pratend en lachend de was doen. Als de spots aan gaan, verandert de muziek en neemt één van de wasvrouwen het woord.

Het verhaal neemt vlucht en veel van de personages komen op vanuit de entree van het klooster en lopen vanaf de trap, langs het publiek naar het podium. Op een verhoging, voor het publiek links van het podium, staat de troon van Jafar, gespeeld door de 21-jarige Geli. De gemene tovenaar en raadsman van de Sultan wordt bijgestaan door zijn trouwe papegaai Iago. Een rol die briljant werd vertolkt door de 9-jarige Shedyah. Tijdens hun samenzwerende scènes worden ze op dit extra podium prachtig uitgelicht in een sinister roze.

Ook wordt er gedurende het stuk gebruik gemaakt van het terras op de eerste verdieping van het klooster. Er vindt een dialoog plaats tussen de Sultan en Jafar langs de muren van het gebouw. Als toeschouwer geeft deze dynamiek een bijzondere ‘ik ben er echt bij – sfeer’. Zoals de 4D bioscoopzalen een extra dimensie geven aan je filmbeleving, zo gaf dit stuk, door het gebruik van plaats en ruimte, een extra dimensie aan de toneelbeleving.

Onder de troon van Jafar blijkt later de ingang van de grot te zijn verstopt en wanneer Aladdin deze betreedt om voor Jafar de fameuze lamp te gaan zoeken, wordt het marktplein omgetoverd tot de bergen goud binnenin de grot.

Na het verschijnen van de Geest, een rol die echt ‘Hollywoodwaardig’ werd vertolkt door Brend, worden de toeschouwers achter het Vliegend Tapijt aan, meegenomen naar binnen, naar de galerij op de eerste verdieping. Waar, na een hapje en een drankje van de bar, het stuk onverwacht veder gaat, beneden in de binnentuin. Vanaf de balustrade aanschouwt het publiek hoe Aladdin door de Geest wordt omgetoverd van een arme straatrat in de welvarende Prins Ali.

Wanneer het koninklijk gezelschap uiteindelijk in een bonte optocht naar boven komt, volgen we hen naar een zaal aan de voorzijde van het klooster, waar het stuk verder gaat in de setting van het paleis. Nog een absoluut noemenswaardig moment is de scène waarin Aladdin, gespeeld door Kieth en Jasmine, gespeeld door Joanna, gaan vliegen over de stad.

Kate, die helemaal zonder tekst het Vliegend Tapijt op een zeer expressieve wijze weet neer te zetten, wordt liggend op een tafel van twinkelde lichtjes tot aan de deur gereden. Een moment dat door het publiek met zeer veel enthousiasme wordt ontvangen. Aladdin en Jasmine nemen bovenop haar plaats en samen met hen vliegen we mee over Agrabah.

Werkelijk van het begin tot het einde een spectaculaire voorstelling. Vernieuwend, dynamisch, humoristisch en multicultureel. Wat een rijkdom voor het eiland en voor onze jeugd om op dit niveau theater te mogen maken en bekijken! Informatie over Jeugdtheaterschool Drazans vind je op hun website: www.drazans.com of check hun Facebook pagina en meer informatie over kunst en cultuur op Curaçao vind je op onze website via deze link.

Tekst & Fotografie: ©Manon Hoefman – Picture This! Curaçao