ROOSENDAAL – Hij werkte bij de Koninklijke Marechaussee op Curaçao om te helpen de misdaad te bestrijden. Hoe wrang is het dat de 49-jarige Brabander Toon Brood op vrijdag 31 mei van dit jaar tegen middernacht in zijn eigen woning aan de Reigerweg werd doodgeschoten door vier mannen die uit waren op geld. Morgen is een eerste regiezitting in Willemstad, waar onderzoekswensen door de verdediging kunnen worden neergelegd. De Telegraaf sprak in aanloop met de weduwe van Toon, Sonja Brood.

Ze hadden het er nog over gehad. Of ze niet een hond moesten aanschaffen, omdat het erop leek dat inbrekers hun buurt Hofi Cas Cora in Willemstad hadden ontdekt. “Om ze af te schrikken. We grapten in de buurtapp nog dat het misschien een goed idee was om de honden van de overbuurman tussen onze huizen te laten patrouilleren.”

De hond kwam er niet. De inbrekers wel. Op vrijdag 31 mei zaten Sonja en Toon Brood nog laat buiten te genieten van een wijntje en zich te verheugen op een vrij weekend, toen er een dreun klonk. Het gebeurde vaker dat de krabpaal van de twee katten die een deur dichthield, omviel.

Sonja: “Alleen gebeurde dit met zoveel geweld. Dat was niet gewoon.” Ze sprongen beiden op van de loungebank. Toon was als eerste binnen. “Ik hoorde hem ’hé!’ roepen, en daarna ’nee!’, gevolgd door geschuifel en gerommel. Ik wist eigenlijk meteen dat er iemand binnen was.” Er volgden een lichtflits en een knal.

Sonja: „Ik ben hele stukken kwijt. Het leek allemaal in slow motion te gaan. Ik moet naar binnen zijn gelopen. Naderhand vertelde ik de politie dat ik drie mannen had gezien, maar ik weet niet meer wanneer. En ik zag dat Toon op de grond lag. Het volgende moment liep ik te gillen op de veranda achter. Binnen drie stappen was een van die mannen bij me en richtte hij een wapen op me. Ik kan die mannen niet beschrijven, ik zag alleen de loop van het vuurwapen. Ik kon mijn ogen er niet van afhouden, het was een rare plastic loop, helemaal rond, met iets roods. Ik twijfelde nog, dacht: dat is toch geen echte? Maar ik had wel die knal gehoord en Toon was uitgeschakeld. Ik ben op mijn knieën gevallen en wachtte op het schot voor mij.”

Sonja voelde een handschoen op haar mond, hij vroeg om geld. “Ik weet niet eens meer welke taal hij sprak, maar het was duidelijk wat hij bedoelde. Hij gooide mijn tasje voor me op de grond, haalde mijn telefoon eruit. De telefoon van Toon had hij al. Hij wilde geld, geld, geld. Ik hoorde alleen maar Toon die bij iedere ademtocht kreunde en zwakker klonk, en ik dacht: ze moeten weg, ze moeten weg, ze moeten weg!”

Geld

Met z’n drieën drongen de overvallers zelfs de slaapkamer van hun toen nog 11-jarige zoon binnen, die wakker was geworden van het schot en verstijfd van angst in bed lag. Alle kasten werden leeg getrokken. „Ze hebben zelfs zijn matras omhooggetild om eronder te zoeken, terwijl hij erop lag.”

Tien tergend lange minuten bleven de overvallers in de woning. Ze haalden een tientje uit de portemonnee van Toon, namen Sonja’s meest dierbare sieraden mee, maar lieten andere liggen. De tv, een tablet, en twee laptops lieten ze staan, een Nintendo Switch namen ze mee. En net toen Sonja dacht dat ze vertrokken waren, kwam een van de overvallers weer terug. Ze kregen het hek niet open en wilden de oranje Chevrolet Beat van het echtpaar meenemen. Sonja werd gedwongen om de sleutel van het hek te geven.

Pas naderhand zag ze op de beelden van de bewakingscamera hoe de overvallers eruitzagen. “Waarom heb ik niet gezien dat de ene een witte hoodie droeg en een Adidasbroek? Die andere droeg een blauw trainingspak en felrode handschoenen. Nummer drie droeg een knalgeel ijsmutsje. Hoe duidelijk kon je het hebben? Niks gezien. Nou ja, genoeg gezien, maar dát niet.”

Op een braakliggend terrein in de wijk waar ze woonden vond de politie naderhand ladders, hamers en ander inbraaktuig dat was gebruikt bij inbraken en klaar lag voor volgende klussen.

Te laat

Voor Toon Brood (49) kwam alle hulp te laat. Sonja: “En dan moet je je zoon vertellen dat zijn papa dood is.” Ze kwamen terecht in een rollercoaster van gebeurtenissen. Er kwam een drukbezocht afscheid voor Toon op Curaçao. Vanaf de marinekazerne Parera vormden collega’s van onder meer de marine en de marechaussee een lange erehaag. Een paar weken eerder stond hij zelf nog in een erehaag tijdens het afscheid van een verdronken marinier. Nu vormden zijn collega’s en vrienden er een voor hem.

Drie weken later vond een massaal bezochte uitvaart plaats in Roosendaal. De kist met Toon werd langs een tweehonderd meter lange erehaag naar crematorium Zegestede gereden. Na de herdenkingsdienst klonk een minutenlang applaus van vele honderden mensen. De goedlachse Toon Brood was geliefd. Zeulband De Naoweeën in Roosendaal, waar Brood de populaire tromslager was, keek alweer uit naar de thuiskomst van het gezin. Alleen vond dat plaats op een manier die niemand had zien aankomen.

Sonja: “Hij was een eeuwige optimist, altijd vrolijk en in voor een grap. Hij had een blauw hart, hield van keihard werken en keihard ontspannen.”

Vertrek

Sonja en haar zoon verhuisden halsoverkop terug naar Nederland, een jaar voor hun geplande vertrek van Curaçao. De hele buurt hielp mee om hun woning in Roosendaal op tijd op te knappen en op te ruimen. Nu hangt op de schoorsteen in de woonkamer een foto van een breed lachende Toon in zijn uniform. De urn met zijn as staat er schuin onder op de schouw.

Sonja: “Voor de overval heb ik me op Curaçao nooit onveilig gevoeld. Nu wel. Dat onveilige gevoel heb ik helaas meegenomen naar Nederland. Vuurwerk, onweer, een confettikanon dat op de elfde van de elfde in het café wordt afgeschoten, en ik lig weer op de grond.” Hun zoontje is in therapie om de gebeurtenissen te kunnen verwerken. Sonja pas vanaf januari. Eerst haar kind. “Eerst de rechtszaak”, zegt ze.

Komende week reist ze in het gezelschap van haar beste vriendin terug naar het Caribische eiland, om op 20 december de rechtszaak bij te wonen tegen de mannen die haar leven voorgoed veranderden.

Sonja: “Weet je wat ook zo erg is? Na de overval op ons, na het doodschieten van Toon, zijn ze gewoon naar een feest gegaan. Alsof er niks gebeurd was.”

Moordzaak

In de moordzaak op adjudant Toon Brood van de Koninklijke Marechaussee zijn vier verdachten aangehouden:

• Claverzjion Clemente Nocento (25 jaar): Hij meldde zich op 7 juni 2024 bij de politie en bekende betrokken te zijn bij de inbraak in de woning van Brood.
• Amon Hesus Fraai (19 jaar): Hij werd op 9 juni 2024 gearresteerd aan de Brionweg. Fraai was ook verdachte in een andere moordzaak uit 2023.
• Aivano James Martina (22 jaar): Hij gaf zich op 12 juni 2024 aan bij de politie en wordt verdacht van betrokkenheid bij de overval en moord op Brood.
• Glennson Hilario Zimmerman (26 jaar): Hij werd op 15 juni 2024 gearresteerd op de F.D. Rooseveltweg.