Curaçao North Sea Jazz: tips van kenners
Het is een nationale sport geworden de laatste jaren: voorspellen wat er op de komende editie van CNSJF staat. En als we dat eenmaal weten, dan hebben we allemaal een mening over het programma. Maar wat vinden de kenners er eigenlijk van? We vroegen een aantal mensen uit de lokale muziekscene naar hun festivaltips: wie moeten we vooral gaan zien?
door Jeroen Jansen
Zangeres Naomi Silvanie, kersverse moeder, kan helaas niet naar het festival dit jaar, maar haar favorieten heeft ze al klaar staan. ,,Michel Camilo zou ik gaan zien, mijn man Michael en ik luisteren al meer dan tien jaar naar hem, een fantastische pianist. En als zangeres kan ik natuurlijk niet om Christina Aguilera heen: haar zangstijl, de uithalen, maar ook de artistieke durf die ze heeft, spreken me ontzettend aan. Carlos Vives is voor mij jeugdsentiment: vroeger keken we naar de Venezolaanse zender Venevision op kanaal 12, die zonden altijd van die grote shows uit waar Vives in zat, daar zou ik met mijn vrienden zeker naartoe gegaan zijn.”
Percussionist Roderick Volk wordt vooral blij van Kamasi Washington, Michel Camilo en Ceelo Green. ,,Kamasi is de nieuwe jazz ster, dus dat wil ik zelf gaan meemaken. Michel Camilo volg ik al vanaf 1998, ik heb zoveel cd’s en video’s van hem, met Giovanni Hildalgo en El Negro Hernandez, er gebeurt altijd wat bijzonders in zijn trio’s. En Ceelo Green, dat is gewoon een hele goede zanger, ik hou van die hele hoge stem van ‘m waar je toch ruis in hoort. Niet te vergeten: hij heeft een hele groovy band, gewoon een complete ervaring.”
Reggaezanger Farley Fairbairn wordt vooral enthousiast van de line-up op vrijdag. ,,Als reggae-liefhebber is die dag heel interessant, je hebt Sean Paul met een beetje Dancehall, Sting en Shaggy met hun mix van reggae en pop, maar waar ik echt naar uitkijk is Damian Marley. Dat wordt me wat: zijn shows zijn fantastisch en zijn band is geweldig, met Shiah Coore op bas, de zoon van de legendarische Cat Coore van de Third World Band. En Damian zelf heeft dit jaar nog een Grammy gewonnen, dus je weet dat het kwaliteit heeft. Maar dat hij met een hele band komt en live speelt, niks voorgeprogrammeerds, dat spreekt me het meest aan: zo speel ik zelf ook het liefst.
Bassist Hershel Rosario kijkt het meest uit naar het optreden van Patti LaBelle. ,,Haar heb ik nog nooit gezien, dus daar ben ik benieuwd naar. Ik zoek verder vooral naar de jazznamen in het festival: Kamasi Washington interesseert me, Michel Camilo, en ik hoop dat Sting zijn band met jazzartiesten meeneemt. Of ik zo blij word van Shaggy, ik weet het niet. Wat mij betreft zou er gewoon meer ruimte moeten zijn voor jazz de komende jaren, er wordt juist steeds meer reggaeton geprogrammeerd en dat vind ik jammer. Maar ik kom toch, we moeten Curaçao North Sea Jazz steunen.”
Martin van Ast is ook blij met het festival, de mede-eigenaar van Miles Jazz Café heeft het evenement echt gemist. ,,Het is gewoon enorm bijzonder dat al die grote artiesten hier rondlopen op het eiland, dat realiseren we ons niet altijd. Ik vind het programma dit jaar heel uitgebalanceerd, voor elk wat wils. Zelf kijk ik uit naar Grace Jones, ik zag haar twee jaar geleden in Rotterdam en dat was een fantastische show. Michel Camilo en Spyro Gyra maken elk op hun eigen manier kwaliteitsmuziek, daar verheug ik me ook op, net als de rasentertainer Ceelo Green. Maar mijn absolute aanrader is saxofonist Kamasi Washington: wat een geweldenaar, ik zag hem in Rotterdam, dat kan niet anders dan een sensatie worden, het zou me niet verbazen als hij over een tijdje in één adem genoemd wordt met jazzlegendes als John Coltrane.”
Bassist RonLe Rouse kijkt vooral uit naar het optreden van zangeres Patti LaBelle. ,,Ze is toch één van de grootheden uit de soulwereld, en de echte grote artiesten treden steeds minder op dus je moet de kans grijpen om ze nog live te zien. Soms vallen die optredens tegen omdat mensen minder goed worden naarmate ze ouder worden, maar ik heb haar gecheckt op YouTube en ze is nog steeds heel goed bij stem, en vrienden van mij die haar gezien hebben, waren laaiend enthousiast, dus daar moet je naartoe.”
Collega-bassist Mick de Boer ziet het festival als een plek om nieuwe muziek te leren kennen, maar ook om de muziekgeschiedenis te eren. Wat betreft dat laatste kom je dan volgens hem automatisch uit bij Patti LaBelle. ,,Dat is soul-geschiedenis, ik moet haar echt even zien. Maar om diezelfde reden is een bezoekje aan Burt Bacharach ook verplichte kost. Die man is verantwoordelijk voor de prachtigste melodieën uit de jaren zestig, zeventig en tachtig, samen met The Beatles heeft hij het muziekpalet van die tijd bepaald. Naar sommige mensen ben ik gewoon benieuwd omdat ik ze onvoldoende ken, zoals Jason Derulo en Ceelo Green. En Sting is een rolmodel, misschien niet zozeer als bassist, maar wel als mens en idealist. Verder sta ik absoluut vooraan bij Michel Camilo, ik ben echt benieuwd wat voor trio hij deze keer meeneemt. En Kamasi Washington is een vernieuwer, heel benieuwd wat hij live brengt. Christina Aguilera is een vrouw die je eens in je leven live gezien moet hebben en tenslotte is Spyro Gyra een must, ik verwacht kippenvel. Tegen de tijd dat Sean Paul begint, zit ik waarschijnlijk al in mijn auto, onderweg naar een ijskoud biertje en een gehaktbal bij Miles.”
Toen pianist Randal Corsen de naam Grace Jones op het programma zag staan, kreeg hij een gevoel van nostalgie. ,,In mijn agenda op de lagere school stonden al plaatjes van haar, ze is een echte persoonlijkheid die hele spannende dingen heeft gedaan: wie zet nou een compositie van tangolegende Astor Piazzolla op het repertoire? Dan heb je lef. Sting lijkt me ook te gek, al kan ik me weinig voorstellen bij de samenwerking met Shaggy. Maar waar ik echt voor ga, is pianist Michel Camilo, ik hoop dat de organisatie die prachtige Yamaha-concertvleugel voor hem neerzet. Michel is een levende legend en één van mijn leermeesters toen ik me begon te verdiepen in de Latin jazz. Hij is voor mij heel belangrijk geweest, ik zocht zijn solo’s uit en speelde ze na. Maar pin hem niet vast op Latin jazz: hij is bovenal een geweldige technicus, hij beheerst het instrument volledig. Ik heb Camilo op de eerste editie van het festival ontmoet, toen ik er zelf ook speelde: een hartverwarmende man, en dat zie je ook aan zijn optredens. Hij brengt zijn muziek met charisma, een fantastisch voorbeeld voor me.”