ZOETERMEER – Tico Roozendaal, beter bekend als meesterschoenmaker Tico, is op 56-jarige leeftijd overleden bij een schietincident aan de Meierijlaan in Den Haag, waarbij vrijdagmiddag een vrouw gewond raakte. Wat er precies is gebeurd, is nog niet duidelijk. Rond 15.20 uur kwam er die middag bij de politie een melding binnen van een schietpartij. Massaal uitgerukte hulpverleners troffen een gewonde vrouw en een overleden man aan, naar later bleek Tico Roozendaal.

De politie houdt er rekening mee dat een conflict in de relationele sfeer de oorzaak van de schietpartij is, maar doet geen uitspraak over de relatie tussen de man en vrouw. Naar verluidt zou Tico zichzelf van het leven hebben beroofd, nadat hij de vrouw had beschoten.

Geliefd

Tico, geboren in Willemstad, Curaçao, was een geliefd figuur. Hij werd bewonderd om zijn uitzonderlijk vakmanschap en tomeloze inzet voor jongeren en goede doelen, zowel in Nederland als op Curaçao.

Tico was meer dan alleen een schoenmaker. Zijn missie om het winkelcentrum waar zijn zaak gevestigd was te transformeren, leidde tot een bloeiende gemeenschap in Zoetermeer. Hij nam tientallen jongeren die voor overlast zorgden onder zijn hoede en hielp hen een positieve wending aan hun leven te geven.

Naast zijn werk in de schoenmakerij stond Tico bekend om zijn tomeloze inzet voor goede doelen. Hij repareerde schoenen voor mensen die afhankelijk waren van de Voedselbank, poetste schoenen in verzorgingshuizen, en zorgde elk jaar dat kinderen die het minder breed hadden, gratis naar de kermis konden. Elk jaar stonden er ook karren vol aardappels voor zijn deur, die mensen in nood mochten meenemen. Hij geloofde dat ieder mens een kans verdiende, en zette zich daar actief voor in.

Stagiaires

Tico begeleidde dit jaar ook een recordaantal stagiaires: negentien in totaal, meer dan ooit tevoren in een heel jaar. Scholen in de stad verwezen graag naar zijn schoenmakerij als stageplek voor scholieren die moeilijk een plek konden vinden. Tico gaf deze jongeren niet alleen de kans om een vak te leren, maar bood hen ook hoop en toekomstperspectief.

Het winkelcentrum waar Tico zijn eerste zaak begon, was in slechte staat en had te maken met overlast door hangjongeren. Waar andere winkeliers de jongeren wilden weren, besloot Tico hen juist binnen te halen. Hij nodigde hen uit om na sluitingstijd naar zijn werkplaats te komen, waar hij hen de kneepjes van het schoenmakersvak leerde. Voor sommigen werd het een baan, voor anderen een veilige plek. Zijn aanpak bleek effectief: de jongeren zorgden niet langer voor overlast en kregen bovendien de kans hun leven op de rit te krijgen.

Tico was ook een familieman. Geboren in Willemstad en opgevoed door zijn grootmoeder, bleef zijn liefde voor Curaçao altijd zichtbaar. Hoewel hij in Nederland woonde, keerde hij regelmatig terug naar Curaçao om zijn familie te bezoeken. Hij had twee kinderen en was gelukkig getrouwd. Zijn grootmoeder had een grote invloed op hem en leerde hem belangrijke levenslessen, zoals respect hebben voor anderen en wegblijven van slechte invloeden, iets wat hij ook aan de jongeren die hij begeleidde, probeerde mee te geven.