Door René Zwart©

Waalwijk – Een emotioneel moment. Zo heeft Yvette IJpelaar haar beëdiging tot gemeenteraadslid in haar woonplaats Waalwijk ervaren. Toch was het voor haar al de vierde keer dat zij de plechtige ceremonie onderging, maar dit keer als lijsttrekker van haar eigen partij.

In amper een half jaar tijd stampte de Curaçaose de Lijst IJpelaar uit de grond. ,,Dat was geen sinecure. We zijn de strijd aangegaan met de bestaande gewortelde partijen in Waalwijk dus het is een extra bijzondere prestatie dat we de raad in gaan. Wij hadden net niet genoeg stemmen voor een tweede zetel. Uiteraard ben ik trots op de vrouwen en mannen die het samen met mij aandurfden”, aldus Yvette IJpelaar bij het begin van haar vierde termijn als gemeenteraadslid.

Sceptici

,,Sceptici dachten dat een Creoolse vrouw van de generatie Trump en Hillary Clinton dit nooit zou halen in Waalwijk. We hebben die uitdaging met glans doorstaan. Ik zeg altijd: vertrouwen in jezelf is geloven dat je een kracht bezit die groter is dan twijfels. In de gemeenteraad ga ik doen waar ik goed in ben: dienstbaar zijn zonder oog voor eigen belang.”

IJpelaar was sinds 2006 raadslid voor de PvdA, maar ze stapte in 2016 uit de tweemansfractie omdat ze het gevoel had niet de ruimte te krijgen om haar raadswerk te doen zoals ze vond dat het gedaan moest worden. In de verkiezingscampagne profileerde ze zich als een ‘nog  jonge levenslustige senior met genoeg energie voor tien’. ,,Toen ik twaalf jaar geleden als raadslid benoemd werd, stapte ik een andere wereld binnen. Makkelijk is het vak niet; zeker niet als je van ‘buiten af’ de politieke arena binnenkomt. Door mijn werk in het sociale domein, zorg en vrouwennetwerk, dacht ik veel te weten. Ik werd in het diepe gegooid, maar ik leerde snel politiek zwemmen.” Nu is ze met twaalf dienstjaren een van de meest ervaren raadsleden van Nederland.

Doener

Ze noemt het een eer de inwoners van Waalwijk te mogen vertegenwoordigen  in de gemeenteraad. ,,Mensen die op mij stemmen koesteren wel hoge verwachtingen. Tot nu toe heb ik daar naar eer en geweten handen en voeten aan gegeven. Ik ben een modern raadslid en sta tussen de mensen. Ik luister, ik denk mee en ik bied een helpende hand waar het kan. Ik ben een doener en beloof niets wat ik niet waar kan maken. Verder hou ik van gezelligheid, lachen, dansen, reizen, lezen, lekker eten en een hoop vrienden om mij heen. Kortom, ik ben een gezellig, goedlachs mensenmens, wordt er gezegd.”

IJpelaar woont al een halve eeuw in Waalwijk dat ze haar tweede thuis noemt. Haar Curaçaose roots verloochent ze echter niet. Zo regelde ze in januari nog dat het Colegio Santa Familia in de wijk waar ze opgroeide overtollig, maar nog in goede staat verkerend schoolmeubilair uit Nederland kreeg.