Consumenten

Is op Curaçao een bankrekening alleen weggelegd voor de elite?

Dat het land Curaçao enorme uitdagingen te wachten staat, als het gaat om economisch herstel, wordt alom erkend. Hoezeer het land soms achterloopt op andere landen als het gaat om ‘normale’ dan wel moderne faciliteiten, wordt mijns inziens echter niet altijd evenzeer beseft.

Die gedachte kwam deze week bij mij op, toen ik twee bekenden die door de Coronacrisis werkloos raakten, hielp bij voorbereidingen voor het opzetten van een eigen bedrijfje, bij gebrek aan ‘normaal’ betaald werk.

De ene kennis, al jarenlang klant van een grote commerciële bank, wilde een nieuwe spaarrekening openen om daar wat geld op te kunnen zetten dat bedoeld was voor de nieuwe onderneming. Haar werd te kennen gegeven dat om een (nieuwe) spaarrekening te openen, een brief van haar werkgever nodig was. Een werkgever dus, die zij inmiddels niet meer heeft.

De tweede bekende wilde zijn inmiddels ‘slapende’ rekening -door gebrek aan enige activiteiten bij het niet hebben van een inkomen in de afgelopen maanden- opnieuw activeren. Ook hij kreeg te horen dat dat alléén kon, als hij een ‘referentiebrief’ van zijn werkgever kon overleggen.

De bank wees in beide gevallen op verplichtingen die haar door de Centrale Bank van Curaçao en St. Maarten (CBCS) zouden zijn opgelegd.

Even daargelaten of het echt wel een eis is van CBCS, dan wel een bedenksel van de lokale banken om minder vermogende of minder veelbelovende klanten buiten de deur te houden, is het onvermogen om over zoiets banaals als een bankrekening te kunnen beschikken een probleem waar de meeste mensen, die wél beschikken over een baan, een vast inkomen of een zeker vermogen nooit bij stil (hoeven te) staan.

Online

Hoe anders is het in de ons omringende landen. In Colombia bijvoorbeeld kan iedere burger, die beschikt over een Cédula de Ciudadanía, ofwel identiteitsbewijs, online zó een bankrekening openen, zonder zich ook maar persoonlijk bij die bank te vervoegen. De bijbehorende debit-card wordt binnen 3 dagen met de post thuisbezorgd. Klaar is Kees.

Hoe kan men in een land, waarin de werkloosheid zich conform eigen projecties beweegt richting 50%  van de beroepsbevolking, de burger opleggen dat deze alléén maar een rekening kan openen bij overlegging van een werkgeversverklaring? Waarom is het kunnen openen van een rekening niet gewoon een basisrecht van elke burger, waaraan lokale banken ook verplicht mee dienen te werken, zodra iemand aan kan tonen een legale inwoner te zijn?

Elke burger in Colombia kan met de eigen sedula, binnen 5 minuten online een bankrekening openen. De rekening kan daarna direct worden gebruikt.

Achterstand

Het is maar één van vele voorbeelden waaruit blijkt dat de minder gefortuneerde inwoners van het eiland, zonder ook maar een ‘second thought’ op achterstand worden gezet. In een tijd waarin zaken als mobiel bankieren, Fintech, betaling via mobiele Apps en dergelijke wereldwijd de normaalste zaak van de wereld zijn geworden, kan een burger op Curaçao dus alleen een rekening openen als hij een werkgever heeft.

Met dit soort dingen is de vrees dat het eiland nog een lange, c.q. een steeds langere weg te gaan heeft als het gaat om aansluiting bij de rest van de wereld, een gerechtvaardigde. De overheid en de overvloed aan (nieuwe) politieke partijen wens ik in hun actiepunten voor de komende verkiezingen veel wijsheid toe. Ze zullen die echt nodig hebben.  


Lees ook:

Deel dit artikel