WILLEMSTAD – Het Curaçaose platform slavernij en slavernijerfgoed wil dat 1 juli een nationale herdenkingsdag wordt in Nederland, maar dat de huidige naam Keti Koti-dag verdwijnt en vervangen wordt door ‘Dag van de Emancipatie’.

Dat staat in een brief van het platform gericht aan de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Hanke Bruins Slot.

De herdenkingsdag is een van de aanbevelingen in het rapport Ketenen van het
Verleden van het Adviescollege Dialooggroep Slavernijverleden, maar de benaming Keti Koti is voornamelijk in gebruik onder de in Nederland woonachtige uit Suriname afkomstige nazaten van het slavernijverleden.

Op Saba, Sint Eustatius en Sint Maarten wordt de dag officieel Emancipation Day genoemd en op Aruba, Bonaire en Curaçao “Dia di Emansipashon”. In Suriname zelf heet de viering “Dag der Vrijheden”.

Het platform wil dat er een koninkrijksbrede benaming wordt gekozen en opteert voor Emancipatiedag, dan wel Emancipation Day en Dia di Emansipashon.

In de Curaçaose beleving zou de naam Keti Koti, volgens het platform ervaren worden als weer een blijk van miskenning van de effecten van het Nederlandse slavernijverleden.

Herdenkingsjaar

Het platform wil ook dat er in de context van het herdenkingsjaar 2023 consequent wordt gesproken over 160 jaar formele afschaffing van de Nederlandse transatlantische slavernij en niet 150 jaar.

Dit misverstand is ontstaan omdat als resultaat van een effectieve lobby van nazaten van Surinaamse afkomst het narratief is ontstaan dat de Nederlandse slavernijperiode in Suriname pas in 1873 is beëindigd.

Reden hiervoor is dat het staatstoezicht op de op 1 juli 1863 vrijgekomen slaven gedurende een periode van 10 jaar heeft geheerst. Maar Curaçao noch de vijf andere landen en eilanden in het Caribisch gebied hebben dit staatstoezicht niet gekend.

Op Curaçao heerste tot de jaren tachtig van de twintigste eeuw het systeem van paga tera, een systeem waarbij de vrijgekomen slaaf kon blijven wonen op de plantage met de verplichting een aantal dagen in het jaar voor de plantage-eigenaar te werken zonder betaling. Of: … kon blijven werken in ruil voor een woning en een stuk grond.

Delen

Het platform maakt de minister er ook op attent dat het niet past om het herdenkingsjaar 2023 te delen met herdenkingen van andere wreedheden uit de Nederlandse geschiedenis, zoals bijvoorbeeld de migratie van de Hindoestaanse contractarbeiders. Het leed van de zwarte gekochte of ontvoerde slaven, zo is de redenering is anders dan het leed van de contractarbeiders, die een grote mate
van vrijheid hadden om voor het contract te kiezen.

Het platform vraagt de Nederlandse overheid om, wanneer het communiceert over het herdenkingsjaar 2023, dit alleen in de context van de Nederlandse transatlantische slavernij en slavenhandel te doen.