Door Maarten Schakel

De programmering op de vrijdagavond van het Curaçao North Sea Jazz Festival was divers. Hoewel er veel terugkerende namen te bewonderen waren, was het enthousiasme zo groot als bij een eerste kennismaking. Eén act op het Sam Cooke-hoofdpodium sprong er qua publieksreactie uit.

Wie om 19 uur nog bij de entreepoortjes van het festivalterrein stond, maakte iets merkwaardigs mee. Te horen was dat Juan Luis Guerra verderop met zijn concert begon en bij ‘Vale La Pena’ werd een onderbewuste reflex aangewakkerd onder de paar honderd wachtenden bij de entree. Een zachte harmonieuze samenzang begon: ‘Hee-e-e, Hoo-o-o’. De kracht van de liedjes en het vriendelijke stemgeluid van de 1.93m lange Dominicaanse zanger deden als vanouds hun werk. Juan Luis Guerra leek enigszins belemmerd door een ‘oortje’ dat niet naar behoren werkte, maar dat mocht de sfeer onder het massaal meezingende publiek niet drukken.

Aan de andere kant van het festivalterrein, nabij het Parasassa strand, liet de Amerikaanse zanger Gregory Porter zijn imposante warme stemgeluid resoneren bij de aanwezigen. Hij begon ooit als CNSJ-voorprogramma, promoveerde een paar jaar geleden naar de Celia-stage op het festival zelf en stond dit jaar volkomen terecht op het nog grotere Sir Duke-podium. “We hebben het hoogtepunt van het festival al gehad. Mooier wordt het niet”, merkten enkele aanwezigen op. Gregory Porter leek wéér gegroeid qua stemgebruik, stemvolume en emotie. Bij zijn slotnummer ‘Musical Genocide’ ontstond een prachtige samenzang met het publiek. 

Intussen zong binnen op een afgeladen Celia-stage Gladys Knight – voor de tweede keer op Curaçao North Sea Jazz. Na haar loepzuivere slotnummer ‘Rainy Night In Georgia’ werd de 80-jarige zangeres het podium afgeholpen door enkele bandleden. Haar optreden was het verhaal van ‘de aantrekkingskracht van een grande-dame in de muziek’.

Wisselende reacties

Over Seal op het hoofdpodium waren de reacties wisselend. Ondanks zijn fluwelen stemgeluid, muzikale charisma en palmares aan hits (van ‘Killer’ tot ‘Kiss From A Rose’ en ‘Crazy’) leek de zanger moeite te hebben om te verbinden met een deel van het publiek. Wellicht zijn we op Curaçao teveel ‘feest’ gewend terwijl Seal juist op zoek was naar kwetsbaarheid (“Who of you suffers from anxiety? Who of you suffers from depression?”). Daarentegen noemde een aantal mensen de Engelse CNSJ-debutant aan het eind van de avond juist als hun persoonlijke hoogtepunt.

Dat kan ook zeker gezegd worden van Joss Stone. De ontwapenende Engelse zangeres beschikt nog altijd over een dijk van een stemgeluid en veroverde veel harten met hits als ‘Spoiled’, ‘Super Duper Love’ en ‘Tell Me Bout It’. Fun fact: tien jaar geleden stond Stone voor het eerst op Curaçao North Sea Jazz. Ze bracht toen een bezoekje aan de kinderafdeling van het toenmalige Sint Elizabeth Hospitaal om kennis te maken en te zingen voor een aantal zieke kinderen. Afgelopen week was Stone in het CMC om hetzelfde te doen. Ze herkende een aantal artsen en medewerkers nog.

Verrassing van de avond

Gelijktijdig met Joss Stone speelde binnen Judith Hill. Zo’n typische artiest waarvoor je een festival bezoekt. Ze was wellicht niet de bekendste naam in de line-up en dat maakte de verrassing van deze muzikale alleskunner des te groter. De 40-jarige Amerikaanse was achtergrondzangeres bij onder andere Prince, Michael Jackson en Robbie Williams, maar liet zich deze vrijdag solo van een bijzonder funky kant zien. Hill etaleerde een denderend stemgeluid en speelde daarnaast zeer overtuigend zowel piano als gitaar. Haar optreden binnen op de Celia-stage smaakte naar meer.

Na alle muzikale hoogtepunten moest de uitschieter van de avond nog komen. Hoe kon het ook anders: vanaf de eerste noot van ‘Tu Amor Me Hace Bien’ kwam Marc Anthony orde op zaken stellen. Hij liet er met zijn stem, liedjes, charisma en interactie met het publiek geen twijfel over bestaan wie de echte superster van de vrijdagavond was. Alle hits, van klassiers als ‘Valio La Pena’ en ‘Flor Palida’ tot de recente knaller ‘Pa’lla Voy’ gingen erin als zoete koek bij een afgeladen Sam Cooke stage. Hiervoor was een groot deel van de mensen gekomen – om vervolgens rond 1.15u voldaan huiswaarts te keren.