PARAMARIBO – Suriname, een land doordrenkt van Nederlandse invloeden, kent één opmerkelijke uitzondering: er wordt links gereden. Dit is bijzonder, aangezien in andere voormalige Nederlandse kolonies, zoals de Nederlands Caribische eilanden – zelfs op de Engelsprekende -, rechts wordt gereden, net als in Nederland zelf. Maar waarom is dit zo?

In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, heeft dit niets te maken met de Engelse invloed in Suriname. De verklaring ligt elders: bij de Nederlanders zelf. Hoewel het een algemeen bekend feit is dat in landen als het Verenigd Koninkrijk links wordt gereden vanwege historische redenen – denk aan ridders die hun zwaard met de rechterhand trokken – is de situatie in Suriname en ook in Indonesië anders.

De Nederlanders introduceerden links rijden in deze kolonies. In de 15e eeuw, toen Nederland Indonesië koloniseerde, werd daar het links rijden ingevoerd. Suriname volgde een soortgelijk pad, ongeveer driekwart eeuw later.

Napoleon

Maar waarom rijden we in Nederland dan rechts? Dit is te danken aan Napoleon, die in zijn rijk de regel invoerde dat het verkeer rechts moest houden. Dit had mogelijk te maken met de positie van de koetsiers, die links op de bok zaten om hun rechterhand vrij te houden voor de zweep. Door links te zitten, hadden ze beter zicht op tegenliggers.

Interessant is dat ooit de hele wereld links reed. Maar het Verenigd Koninkrijk, dat nooit door Napoleon werd veroverd, bleef links rijden en voerde dit ook door in zijn koloniën.

Overstap

Vandaag de dag is een overstap van links naar rechts rijden in landen waar men nog steeds links rijdt, zoals Suriname, nauwelijks haalbaar. De moderne verkeersdrukte maakt zo’n grote verandering bijna onmogelijk zonder veel ongelukken. Reizigers die landen bezoeken waar links wordt gereden, zoals het Verenigd Koninkrijk, Thailand of Suriname, moeten zich dus goed voorbereiden en extra alert zijn.

Dit stukje geschiedenis toont aan hoe historische beslissingen en culturele invloeden nog steeds een rol spelen in ons dagelijks leven, zelfs in iets alledaags als de regels van de weg.