Anthony Haile neemt ons in zijn reisrubriek mee op een boeiende trans-Atlantische cruise met het schip Rotterdam van Holland America Line (HAL). Na een onderbreking van bijna vier jaar keert hij terug om zijn ervaringen te delen. In deel twee van deze reis vertrok de Rotterdam om 15.00 uur ’s middags vanuit Fort Lauderdale, met Europa als eindbestemming. Vandaag deel drie, waarin het schip Rotterdam van de Holland America Line zijn eerste stop op de Azoren, waar de passagiers aankwamen in Ponta Delgada, de hoofdstad van São Miguel.

door | Anthony Haile

Na zes dagen varen over de Atlantische Oceaan kwamen we eindelijk aan in de Azoren op zaterdag 20 april. De Azoren bestaan uit negen eilanden en behoren tot Portugal. De eilanden die deel uitmaken van de Azoren zijn: São Miguel, Santa Maria, Terceira, Graciosa, São Jorge, Flores, Corvo en Faial. We meerden aan in de haven van Ponta Delgada, de hoofdstad van het eiland São Miguel. Wanneer je op een bestemming aankomt, kun je drie dingen doen: aan boord blijven zonder uit te stappen, of een tour aan boord boeken om de verschillende attracties van de plaats te bezoeken, of van boord gaan en zelf een prijs onderhandelen met een taxichauffeur of een tour operator ter plaatse.

Het is belangrijk om te weten dat als je een tour aan boord boekt en er iets misgaat waardoor de tour vertraging oploopt, het schip je NIET kan achterlaten. Maar als je een individuele tour boekt en deze om welke reden dan ook vertraging oploopt, houdt het schip geen rekening met jou en vertrekt het gewoon. Daarom is het belangrijk om, als je een privé tour boekt, goed op de hoogte te zijn van de vertrektijd van het schip en op tijd terug te zijn. Ik moet opmerken dat de tours aan boord buitengewoon duur zijn en dat is de reden waarom veel mensen hun eigen tours regelen.

Vele passagiers die moeilijk ter been zijn en thuis een scootmobiel hebben, komen met deze aan boord, daar dit hen meer bewegingsvrijheid geeft, daar soms het lopen op het schip behoorlijk lang kan zijn. Ook kunnen zij hun scootmobiel gebruiken om van boord te gaan op de bestemming waar dit mogelijk is. Mensen di geen scootmobiel hebben kunnen deze in Amerika huren en op het moment dat je incheckt op het schip, staat jou scootmobiel klaar op jou te wachten.

Ponta Delgada

Zoals ik al zei, Ponta Delgada is onderdeel van Portugal en de mensen hier spreken Portugees en de gangbare valuta is de euro. De meeste taxichauffeurs spreken goed Engels. De haven van Ponta Delgada is mooi en zeker de moeite waard. Toen we uitstapten, gingen we kijken wat de verschillende taxichauffeurs aanboden en we kwamen tot een zeer voordelige deal met een van hen om ons beiden naar de krater Sete Cidades te brengen. We hielden rekening met de tijd en moesten om 16.30 uur terug zijn. De tour zou drie uur duren, zodat we voldoende tijd hadden om zonder problemen weer aan boord van het schip te komen.

De krater die we bezochten bevindt zich in Sete Cidades en het duurt zeker een uur om daar te komen. Je merkt dat de wegen erg goed zijn en er zijn geen gaten in de weg. Ook is het opmerkelijk hoe groen het gebied is. Ponta Delgada staat bekend om zijn weilanden en onderweg kom je veel velden tegen waar veel koeien grazen. De weg naar de krater wordt veel gebruikt door fietsers die hun auto op bepaalde delen van de weg parkeren en dan de heuvel op worden gebracht met een vrachtwagen. Van daar rijden ze naar beneden. Ik moet zeggen dat dit niet eenvoudig is zoals het eruitziet, je moet goed getraind zijn om dit te kunnen doen.

Aangekomen bij de krater stopte onze taxichauffeur op een weg vóór het uitkijkpunt, omdat het daar vol staat met mensen waardoor je niet goed kunt zien. Vanaf de plek waar hij ons liet stoppen, heb je een prachtig uitzicht over de hele krater. Het is een spectaculair uitzicht. Beneden zie je ook een dorp waar veel mensen wonen. Tot onze verrassing kwamen we een Nederlands echtpaar tegen dat op Curaçao woont en ook een andere die op Curaçao gewoond heeft en op tour waren met een andere taxichauffeur. Heel leuk en we maakten allemaal samen foto’s om deze ontmoeting te vereeuwigen. Zij waren ook op hetzelfde schip Rotterdam als wij, maar tussen al die mensen hadden we ze niet gezien. Nadat we verschillende foto’s uit verschillende hoeken hadden genomen, gingen we naar beneden om het dorp te bezoeken.

Sete Cidades

We liepen door het dorp en onze taxichauffeur stopte bij een heel bijzondere kerk. Naast de kerk was er een restaurant dat van alles verkocht, en ook mensen die gebruik wilden maken van het toilet konden dat daar doen. Het was opmerkelijk dat er verschillende tourbussen waren van mensen die hun tour via het schip hadden geboekt en ook daar waren. Voor deze tour rekent het schip 139 dollar per persoon, terwijl wij 80 euro voor ons beiden betaalden.

Aangezien deze tour slechts drie uur duurt, hadden we geen probleem met het op tijd terugkomen. Er was een tour die we niet aandurfden omdat deze bijna 8 uur duurde en dan zou je echt in de problemen kunnen komen om op tijd terug te zijn. Er was een probleem ontstaan met een tour van het schip die vertraging had opgelopen, en het schip kon niets anders doen dan wachten tot de bussen terug waren. In dat geval biedt een tour via het schip dus wel een zekere garantie.

Na gebruik te hebben gemaakt van het toilet en wat verfrissingen en de beroemde taart Pastel de Nata te hebben gekocht, gingen we de kerk binnen. De kerk is heel klassiek en zoals te zien op de foto, erg mooi. Het interieur is ook bijzonder. Het is niet groot, maar het heeft iets speciaals. Bij de ingang van de kerk is er een beeld  van Maria van Fatima samen met de drie kinderen die de verschijning van Maria in Fatima, Portugal, hebben gezien.

Ponta Delgada

Op de terugweg van de krater passeerden we een heel oude aquaduct die in het verleden werd gebruikt. We stopten even om te kijken en de nodige foto’s te maken. Onderweg zagen we ook veel wandelaars op de weg. Aangekomen in het centrum van Ponta Delgada verkenden we dit even en passeerden we verschillende interessante plekken in het centrum. We stopten bij een kerk waar voorbereidingen werden getroffen voor een groot feest in mei.

Tijdens dit feest wordt de kerk volledig verlicht en veel mensen komen van over de hele wereld om hier een pelgrimstocht te maken. Veel mensen lopen op hun knieën als dank voor ontvangen gunsten. Voor de kerk staan enkele unieke bomen die je niet gemakkelijk ergens anders ziet. Er is ook een trolley, vergelijkbaar met die in Curaçao, die met toeristen door het centrum rijdt en de verschillende bezienswaardigheden uitlegt.

In het centrum zagen we ook een kiosk die ons deed denken aan de kiosk die we op het Brionplein hebben. In het centrum kun je ook de stadspoort zien waar veel mensen foto’s van maken. Zeker heel mooi. Het deed me denken aan de muur die we in Punda hadden voor Cinelandia, die door een serviceclub was gemaakt maar later werd verwijderd.

Het centrum van Ponta Delgada is vol met activiteiten en je ziet dat zowel toeristen als lokale mensen hier samenkomen. Na onze verkenning bracht de taxichauffeur ons terug naar de haven waar het schip aangemeerd lag, zodat we weer aan boord konden gaan.

Ik moet zeggen dat er in de haven veel winkels zijn en voordat we teruggingen, gingen we zitten in een restaurant om iets te drinken en te eten. De winkels hadden ook wifi, wat erg handig was omdat we onze e-mails en WhatsApp-berichten konden controleren die we hadden ontvangen tijdens onze tijd aan boord. Een van de drankjes die we namen en die erg goed smaakte, was een glas Sangria. Het was lang geleden dat ik een goede sangria had gedronken en ik was blij dat ik dat nu kon doen.

Zittend in het restaurant zagen we mensen voor ons in het water zwemmen. Het water is erg schoon, maar ik stel me voor dat het erg koud is. Maar degenen die aan het zwemmen waren, deden dit met plezier.

We kochten een fles likeur gemaakt van melk. We proefden het en ik moet zeggen dat het erg lekker is. Aan boord van het schip mag je geen drank meenemen. Als je dat toch doet, brengen ze je een ‘kurkgeld’ van 20 dollar in rekening. We betaalden dit natuurlijk niet en lieten hen de fles bewaren en een dag voordat we Rotterdam bereikten, zouden ze de fles aan ons teruggeven. Het probleem is dat de rederij niet wil dat je buiten het schip drank koopt en aan boord drinkt, omdat dit hun verkoop van dure drankjes aan boord belemmert.

Na Ponta Delgada is onze volgende bestemming Brest en Portland. Meer daarover in hoofdstuk deel vier, volgende week.