WILLEMSTAD – Seksuele intimidatie op de werkvloer in Curaçao mag de afgelopen jaren dan fors zijn afgenomen, andere vormen van intimidatie, zoals microagressie, spelen een steeds grotere rol. Dit blijkt uit een nieuw onderzoek dat gisteren werd gepresenteerd aan de voorzitter van de SER, Raul Henriquez.

Het onderzoek, dat werd uitgevoerd door Report App, About Workplace Harassment (AWH) en Optima Arbodienst, is het vierde in een reeks die sinds 2016 loopt. Het doel van de onderzoeken is om inzicht te krijgen in de sociale en psychologische veiligheid op de Curaçaose werkvloer. In totaal namen 472 respondenten deel aan het onderzoek, dat zes maanden geleden van start ging.

Trends

In het rapport wordt de daling van seksuele intimidatie van bijna 36 procent in 2022 naar 14 procent in 2024 als een positieve ontwikkeling genoemd. Experts wijzen op de invloed van de wereldwijde #MeToo-beweging, die seksuele intimidatie bespreekbaar maakte en organisaties aanspoorde tot actie. Toch is de positieve trend geen reden voor optimisme, benadrukt het rapport. Werknemers ervaren in toenemende mate andere vormen van onveiligheid op de werkvloer, zoals verbale en fysieke microagressie.

“Wat we nu zien, is dat werknemers zich vooral bedreigd voelen door subtielere vormen van intimidatie. Deze kunnen net zo schadelijk zijn als seksuele intimidatie, maar worden vaak niet herkend of serieus genomen,” aldus Karin Bosman van het onderzoeksteam.

Een ander verontrustend punt is het gebrek aan actie binnen veel Curaçaose organisaties. Het rapport benadrukt dat een groot aantal werknemers zich onveilig blijft voelen, mede door het ontbreken van adequate vertrouwenspersonen en duidelijke procedures. Dit leidt ertoe dat werknemers incidenten vaak niet melden en, in sommige gevallen, besluiten de organisatie te verlaten of zich ziek te melden. Deze trend heeft inmiddels een aanzienlijke impact op de economie van Curaçao, met name door toenemende personeelsverloop en verzuimkosten.

Uitdagingen

Het rapport belicht specifieke uitdagingen in verschillende sectoren. Zo wordt in de toerismesector een sterke toename in werkstress waargenomen door de constante druk van een krappe arbeidsmarkt en het gedrag van toeristen. In de zorgsector zorgen personeelstekorten en hoge werkdruk ervoor dat medewerkers kwetsbaar zijn voor ongewenst gedrag, zowel van patiënten als van collega’s.

Ook in het onderwijs en de sportsector wordt een gebrek aan sociale veiligheid ervaren. Binnen sportverenigingen wordt ongewenst gedrag vaak gebagatelliseerd, wat leidt tot lage meldingsbereidheid onder atleten en coaches.

Het uitblijven van actie op sociale onveiligheid heeft niet alleen gevolgen voor de werknemers, maar ook voor de bredere economie van Curaçao. De hoge personeelsverloop- en verzuimkosten ondermijnen de arbeidsmarkt, en het rapport waarschuwt dat de problemen verder zullen escaleren als er niet snel maatregelen worden genomen.

Toekomst

Om sociale veiligheid te verbeteren, worden organisaties aangespoord om actief vertrouwenspersonen aan te stellen en duidelijke procedures te implementeren. Ook is voorlichting nodig, zodat werknemers beter op de hoogte zijn van hun rechten en plichten. Het rapport benadrukt het belang van preventief beleid en samenwerking tussen overheid en de private sector om een veilige en gezonde werkomgeving te creëren.

Met dit onderzoek wordt opnieuw aangetoond dat sociale veiligheid op de Curaçaose werkvloer nog steeds een groot aandachtspunt is. Het is aan zowel de overheid als het bedrijfsleven om gezamenlijk verantwoordelijkheid te nemen en deze urgente problemen aan te pakken.